χέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word χέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word χέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say χέω in singular and plural. Everything you need to know about the word χέω you have here. The definition of the word χέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofχέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *ǵʰéweti,[1] from *ǵʰew- (“to pour”).[2] Cognates include Sanskrit जुहोति (juhóti), Old Armenian ձեւ (jew), Latin fundō, fūtis, Old English ġēotan, guttas (English gut), and Albanian dyllë.

Pronunciation

 

Verb

χέω • (khéō)

  1. (of liquids) to pour
    1. to shed (of tears)
    2. to smelt, cast (of metal)
    3. (passive voice) to become liquid, melt, dissolve
  2. (of solids) to scatter, shed
    1. to throw up (of soil)
    2. to shower (of spears)
    3. to let fall, drop
    4. (passive voice) to be heaped up, mounded
    5. to move together, stream
    6. (perfect, passive voice) to be engaged, absorbed in

Inflection

   Present: χέω, χέομαι (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χέω χεῖς χεῖ χεῖτον χεῖτον χέομεν χεῖτε χέουσῐ(ν)
subjunctive χέω χέῃς χέῃ χέητον χέητον χέωμεν χέητε χέωσῐ(ν)
optative χέοιμῐ χέοις χέοι χέοιτον χεοίτην χέοιμεν χέοιτε χέοιεν
imperative   χεῖ χείτω χεῖτον χείτων   χεῖτε χεόντων
middle/
passive 		indicative χέομαι χέῃ,
χεῖ 		χεῖται χεῖσθον χεῖσθον χεόμεθᾰ χεῖσθε χέονται
subjunctive χέωμαι χέῃ χέηται χέησθον χέησθον χεώμεθᾰ χέησθε χέωνται
optative χεοίμην χέοιο χέοιτο χέοισθον χεοίσθην χεοίμεθᾰ χέοισθε χέοιντο
imperative   χέου χείσθω χεῖσθον χείσθων   χεῖσθε χεέσθων
active middle/passive
infinitive χεῖν χεῖσθαι
participle m χέων χεόμενος
f χέουσᾰ χεομένη
n χέον χεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: χέω, χέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χέω χέεις χέει χέετον χέετον χέομεν χέετε χέουσῐ(ν)
subjunctive χέω χέῃς χέῃ χέητον χέητον χέωμεν χέητε χέωσῐ(ν)
optative χέοιμῐ χέοις χέοι χέοιτον χεοίτην χέοιμεν χέοιτε χέοιεν
imperative   χέε χεέτω χέετον χεέτων   χέετε χεόντων
middle/
passive 		indicative χέομαι χέῃ,
χέει 		χέεται χέεσθον χέεσθον χεόμεθᾰ χέεσθε χέονται
subjunctive χέωμαι χέῃ χέηται χέησθον χέησθον χεώμεθᾰ χέησθε χέωνται
optative χεοίμην χέοιο χέοιτο χέοισθον χεοίσθην χεοίμεθᾰ χέοισθε χέοιντο
imperative   χέου χεέσθω χέεσθον χεέσθων   χέεσθε χεέσθων
active middle/passive
infinitive χέειν χέεσθαι
participle m χέων χεόμενος
f χέουσᾰ χεομένη
n χέον χεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: χείω, χείομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χείω χείεις χείει χείετον χείετον χείομεν χείετε χείουσῐ(ν)
subjunctive χείω,
χείωμῐ 		χείῃς,
χείῃσθᾰ 		χείῃ,
χείῃσῐ 		χείητον χείητον χείωμεν χείητε χείωσῐ(ν)
optative χείοιμῐ χείοισ(θᾰ) χείοι χείοιτον χειοίτην χείοιμεν χείοιτε χείοιεν
imperative   χεῖε χειέτω χείετον χειέτων   χείετε χειόντων
middle/
passive 		indicative χείομαι χείεαι χείεται χείεσθον χείεσθον χειόμε(σ)θᾰ χείεσθε χείονται
subjunctive χείωμαι χείηαι χείηται χείησθον χείησθον χειώμε(σ)θᾰ χείησθε χείωνται
optative χειοίμην χείοιο χείοιτο χείοισθον χειοίσθην χειοίμε(σ)θᾰ χείοισθε χειοίᾰτο
imperative   χείεο χειέσθω χείεσθον χειέσθων   χείεσθε χειέσθων
active middle/passive
infinitive χείειν/χειέμεν(αι)/χειμέναι χείεσθαι
participle m χείων χειόμενος
f χείουσᾰ χειομένη
n χεῖον χειόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔχεον, ἐχεόμην (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχεον ἔχεις ἔχει(ν) ἐχεῖτον ἐχείτην ἐχέομεν ἐχεῖτε ἔχεον
middle/
passive 		indicative ἐχεόμην ἐχέου ἐχεῖτο ἐχεῖσθον ἐχείσθην ἐχεόμεθᾰ ἐχεῖσθε ἐχέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔχεον, ἐχεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχεον ἔχεες ἔχεε(ν) ἐχέετον ἐχεέτην ἐχέομεν ἐχέετε ἔχεον
middle/
passive 		indicative ἐχεόμην ἐχέου ἐχέετο ἐχέεσθον ἐχεέσθην ἐχεόμεθᾰ ἐχέεσθε ἐχέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔχειον, ἐχειόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχειον ἔχειες ἔχειε(ν) ἐχείετον ἐχειέτην ἐχείομεν ἐχείετε ἔχειον
middle/
passive 		indicative ἐχειόμην ἐχείου ἐχείετο ἐχείεσθον ἐχειέσθην ἐχειόμε(σ)θᾰ ἐχείεσθε ἐχείοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: χεῖον, χειόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χεῖον χεῖες χεῖε(ν) χείετον χειέτην χείομεν χείετε χεῖον
middle/
passive 		indicative χειόμην χείου χείετο χείεσθον χειέσθην χειόμε(σ)θᾰ χείεσθε χείοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χέω, χέομαι, χῠθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χέω χέεις χέει χέετον χέετον χέομεν χέετε χέουσῐ(ν)
optative χέοιμῐ χέοις χέοι χέοιτον χεοίτην χέοιμεν χέοιτε χέοιεν
middle indicative χέομαι χέῃ,
χέει 		χέεται χέεσθον χέεσθον χεόμεθᾰ χέεσθε χέονται
optative χεοίμην χέοιο χέοιτο χέοισθον χεοίσθην χεοίμεθᾰ χέοισθε χέοιντο
passive indicative χῠθήσομαι χῠθήσῃ χῠθήσεται χῠθήσεσθον χῠθήσεσθον χῠθησόμεθᾰ χῠθήσεσθε χῠθήσονται
optative χῠθησοίμην χῠθήσοιο χῠθήσοιτο χῠθήσοισθον χῠθησοίσθην χῠθησοίμεθᾰ χῠθήσοισθε χῠθήσοιντο
active middle passive
infinitive χέειν χέεσθαι χῠθήσεσθαι
participle m χέων χεόμενος χῠθησόμενος
f χέουσᾰ χεομένη χῠθησομένη
n χέον χεόμενον χῠθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χεθήσομαι (late)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative χεθήσομαι χεθήσῃ χεθήσεται χεθήσεσθον χεθήσεσθον χεθησόμεθᾰ χεθήσεσθε χεθήσονται
optative χεθησοίμην χεθήσοιο χεθήσοιτο χεθήσοισθον χεθησοίσθην χεθησοίμεθᾰ χεθήσοισθε χεθήσοιντο
passive
infinitive χεθήσεσθαι
participle m χεθησόμενος
f χεθησομένη
n χεθησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χεύω, χεύομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χεύω χεύεις χεύει χεύετον χεύετον χεύομεν χεύετε χεύουσῐ(ν)
optative χεύοιμῐ χεύοισ(θᾰ) χεύοι χεύοιτον χευοίτην χεύοιμεν χεύοιτε χεύοιεν
middle indicative χεύομαι χεύεαι χεύεται χεύεσθον χεύεσθον χευόμε(σ)θᾰ χεύεσθε χεύονται
optative χευοίμην χεύοιο χεύοιτο χεύοισθον χευοίσθην χευοίμε(σ)θᾰ χεύοισθε χευοίᾰτο
active middle
infinitive χεύειν/χευέμεν(αι)/χευμέναι χεύεσθαι
participle m χεύων χευόμενος
f χεύουσᾰ χευομένη
n χεῦον χευόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔχεᾰ, ἐχεᾰ́μην, ἐχῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχεᾰ ἔχεᾰς ἔχεε(ν) ἐχέᾰτον ἐχεᾰ́την ἐχέᾰμεν ἐχέᾰτε ἔχεᾰν
subjunctive χέω χέῃς χέῃ χέητον χέητον χέωμεν χέητε χέωσῐ(ν)
optative χέαιμῐ χέειᾰς,
χέαις 		χέειε(ν),
χέαι 		χέαιτον χεαίτην χέαιμεν χέαιτε χέειᾰν,
χέαιεν
imperative   χέον χεᾰ́τω χέᾰτον χεᾰ́των   χέᾰτε χεᾰ́ντων
middle indicative ἐχεᾰ́μην ἐχέω ἐχέᾰτο ἐχέᾰσθον ἐχεᾰ́σθην ἐχεᾰ́μεθᾰ ἐχέᾰσθε ἐχέᾰντο
subjunctive χέωμαι χέῃ χέηται χέησθον χέησθον χεώμεθᾰ χέησθε χέωνται
optative χεαίμην χέαιο χέαιτο χέαισθον χεαίσθην χεαίμεθᾰ χέαισθε χέαιντο
imperative   χέαι χεᾰ́σθω χέᾰσθον χεᾰ́σθων   χέᾰσθε χεᾰ́σθων
passive indicative ἐχῠ́θην ἐχῠ́θης ἐχῠ́θη ἐχῠ́θητον ἐχῠθήτην ἐχῠ́θημεν ἐχῠ́θητε ἐχῠ́θησᾰν
subjunctive χῠθῶ χῠθῇς χῠθῇ χῠθῆτον χῠθῆτον χῠθῶμεν χῠθῆτε χῠθῶσῐ(ν)
optative χῠθείην χῠθείης χῠθείη χῠθεῖτον,
χῠθείητον 		χῠθείτην,
χῠθειήτην 		χῠθεῖμεν,
χῠθείημεν 		χῠθεῖτε,
χῠθείητε 		χῠθεῖεν,
χῠθείησᾰν
imperative   χῠ́θητῐ χῠθήτω χῠ́θητον χῠθήτων   χῠ́θητε χῠθέντων
active middle passive
infinitive χέαι χέᾰσθαι χῠθῆναι
participle m χέᾱς χεᾰ́μενος χῠθείς
f χέᾱσᾰ χεᾰμένη χῠθεῖσᾰ
n χέᾰν χεᾰ́μενον χῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐχέθην (late)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐχέθην ἐχέθης ἐχέθη ἐχέθητον ἐχεθήτην ἐχέθημεν ἐχέθητε ἐχέθησᾰν
subjunctive χεθῶ χεθῇς χεθῇ χεθῆτον χεθῆτον χεθῶμεν χεθῆτε χεθῶσῐ(ν)
optative χεθείην χεθείης χεθείη χεθεῖτον,
χεθείητον 		χεθείτην,
χεθειήτην 		χεθεῖμεν,
χεθείημεν 		χεθεῖτε,
χεθείητε 		χεθεῖεν,
χεθείησᾰν
imperative   χέθητῐ χεθήτω χέθητον χεθήτων   χέθητε χεθέντων
passive
infinitive χεθῆναι
participle m χεθείς
f χεθεῖσᾰ
n χεθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔχευᾰ, ἐχευᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχευᾰ ἔχευᾰς ἔχευε(ν) ἐχεύᾰτον ἐχευᾰ́την ἐχεύᾰμεν ἐχεύᾰτε ἔχευᾰν
subjunctive χεύω,
χεύωμῐ 		χεύῃς,
χεύῃσθᾰ 		χεύῃ,
χεύῃσῐ 		χεύητον χεύητον χεύωμεν χεύητε χεύωσῐ(ν)
optative χεύαιμῐ χεύαις,
χεύαισθᾰ,
χεύειᾰς 		χεύειε(ν),
χεύαι 		χευεῖτον χευείτην χευεῖμεν χευεῖτε χευεῖεν
imperative   χεῦον χευᾰ́τω χεύᾰτον χευᾰ́των   χεύᾰτε χευᾰ́ντων
middle indicative ἐχευᾰ́μην ἐχεύᾰο ἐχεύᾰτο,
ἔχῠτο 		ἐχεύᾰσθον ἐχευᾰ́σθην ἐχευᾰ́με(σ)θᾰ ἐχεύᾰσθε ἐχεύᾰντο,
ἔχυντο
subjunctive χεύωμαι χεύηαι χεύηται χεύησθον χεύησθον χευώμε(σ)θᾰ χεύησθε χεύωνται
optative χευαίμην χεύαιο χεύαιτο χεύαισθον χευαίσθην χευαίμε(σ)θᾰ χεύαισθε χευαίᾰτο
imperative   χεῦαι χευᾰ́σθω χεύᾰσθον χευᾰ́σθων   χεύᾰσθε χευᾰ́σθων
active middle
infinitive χεῦαι/χευᾰ́μεν/χευᾰμέναι χεύᾰσθαι
participle m χεύᾱς χευᾰ́μενος,
χῠ́μενος
f χεύᾱσᾰ χευᾰμένη,
χῠμένη
n χεῦᾰν χευᾰ́μενον,
χῠ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: χεῦᾰ, χευᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χεῦᾰ χεῦᾰς χεῦε(ν) χεύᾰτον χευᾰ́την χεύᾰμεν χεύᾰτε χεῦᾰν
middle indicative χευᾰ́μην χεύᾰο χεύᾰτο,
χῠ́το 		χεύᾰσθον χευᾰ́σθην χευᾰ́με(σ)θᾰ χεύᾰσθε χεύᾰντο,
χύντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔχευσᾰ, ἐχευσᾰ́μην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔχευσᾰ ἔχευσᾰς ἔχευσε(ν) ἐχεύσᾰτον ἐχευσᾰ́την ἐχεύσᾰμεν ἐχεύσᾰτε ἔχευσᾰν
subjunctive χεύσω χεύσῃς χεύσῃ χεύσητον χεύσητον χεύσωμεν χεύσητε χεύσωσῐ(ν)
optative χεύσαιμῐ χεύσειᾰς,
χεύσαις 		χεύσειε(ν),
χεύσαι 		χεύσαιτον χευσαίτην χεύσαιμεν χεύσαιτε χεύσειᾰν,
χεύσαιεν
imperative   χεῦσον χευσᾰ́τω χεύσᾰτον χευσᾰ́των   χεύσᾰτε χευσᾰ́ντων
middle indicative ἐχευσᾰ́μην ἐχεύσω ἐχεύσᾰτο ἐχεύσᾰσθον ἐχευσᾰ́σθην ἐχευσᾰ́μεθᾰ ἐχεύσᾰσθε ἐχεύσᾰντο
subjunctive χεύσωμαι χεύσῃ χεύσηται χεύσησθον χεύσησθον χευσώμεθᾰ χεύσησθε χεύσωνται
optative χευσαίμην χεύσαιο χεύσαιτο χεύσαισθον χευσαίσθην χευσαίμεθᾰ χεύσαισθε χεύσαιντο
imperative   χεῦσαι χευσᾰ́σθω χεύσᾰσθον χευσᾰ́σθων   χεύσᾰσθε χευσᾰ́σθων
active middle
infinitive χεῦσαι χεύσᾰσθαι
participle m χεύσᾱς χευσᾰ́μενος
f χεύσᾱσᾰ χευσᾰμένη
n χεῦσᾰν χευσᾰ́μενον
   Perfect: κέχῠκᾰ, κέχῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέχῠκᾰ κέχῠκᾰς κέχῠκε(ν) κεχῠ́κᾰτον κεχῠ́κᾰτον κεχῠ́κᾰμεν κεχῠ́κᾰτε κεχῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive κεχῠ́κω κεχῠ́κῃς κεχῠ́κῃ κεχῠ́κητον κεχῠ́κητον κεχῠ́κωμεν κεχῠ́κητε κεχῠ́κωσῐ(ν)
optative κεχῠ́κοιμῐ,
κεχῠκοίην 		κεχῠ́κοις,
κεχῠκοίης 		κεχῠ́κοι,
κεχῠκοίη 		κεχῠ́κοιτον κεχῠκοίτην κεχῠ́κοιμεν κεχῠ́κοιτε κεχῠ́κοιεν
imperative   κέχῠκε κεχῠκέτω κεχῠ́κετον κεχῠκέτων   κεχῠ́κετε κεχῠκόντων
middle/
passive 		indicative κέχῠμαι κέχῠσαι κέχῠται κέχῠσθον κέχῠσθον κεχῠ́μεθᾰ κέχῠσθε κέχῠνται
subjunctive κεχῠμένος ὦ κεχῠμένος ᾖς κεχῠμένος ᾖ κεχῠμένω ἦτον κεχῠμένω ἦτον κεχῠμένοι ὦμεν κεχῠμένοι ἦτε κεχῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεχῠμένος εἴην κεχῠμένος εἴης κεχῠμένος εἴη κεχῠμένω εἴητον/εἶτον κεχῠμένω εἰήτην/εἴτην κεχῠμένοι εἴημεν/εἶμεν κεχῠμένοι εἴητε/εἶτε κεχῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέχῠσο κεχῠ́σθω κέχῠσθον κεχῠ́σθων   κέχῠσθε κεχῠ́σθων
active middle/passive
infinitive κεχῠκέναι κεχῠ́σθαι
participle m κεχῠκώς κεχῠμένος
f κεχῠκυῖᾰ κεχῠμένη
n κεχῠκός κεχῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κεχῠ́κειν, κεχῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεχῠ́κειν,
κεχῠ́κη 		κεχῠ́κεις,
κεχῠ́κης 		κεχῠ́κει(ν) κεχῠ́κετον κεχῠκέτην κεχῠ́κεμεν κεχῠ́κετε κεχῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative κεχῠ́μην κέχῠσο κέχῠτο κέχῠσθον κεχῠ́σθην κεχῠ́μεθᾰ κέχῠσθε κέχῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 179
  2. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “χέω, -ομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1627-9

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia