Inherited from Proto-Slavic *matъka (“mother”), also attested in мајка (majka).
матка • (matka) f (plural матки)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | матка (matka) | матки (matki) |
definite unspecified | матката (matkata) | матките (matkite) |
definite proximal | маткава (matkava) | маткиве (matkive) |
definite distal | маткана (matkana) | маткине (matkine) |
vocative | матко (matko) | матки (matki) |
матка • (matka) third-singular present, impf (perfective заматка)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | маткал | — | adjectival participle | маткан | ||
feminine | маткала | — | adverbial participle | маткајќи | ||
neuter | маткало | — | verbal noun | маткање | ||
plural | маткале | — | perfect participle | маткано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | маткам | маткав | — | — | ||
2nd singular | маткаш | маткаше | — | маткај | ||
3rd singular | матка | маткаше | — | — | ||
1st plural | маткаме | маткавме | — | — | ||
2nd plural | маткате | маткавте | — | маткајте | ||
3rd plural | маткаат | маткаа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум маткал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам маткано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев маткал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав маткано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал маткано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе маткам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам маткано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе маткав | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав маткано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум маткал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал маткано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би маткал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал маткано | conditional of има + perfect participle |
Inherited from Proto-Slavic *matъka. By surface analysis, мать (matʹ, “mother”) + -ка (-ka)
ма́тка • (mátka) f inan or f anim (genitive ма́тки, nominative plural ма́тки, genitive plural ма́ток, relational adjective ма́точный)