Inherited from Old Ruthenian мо́вити (móviti), from Old East Slavic мъ́лвити (mŭ́lviti), мо́вити (móviti). By surface analysis, мо́ва (móva) + -іць (-icʹ). Compare Polish mówić, archaic Russian мо́лвить (mólvitʹ), Ukrainian мо́вити (móvyty).
мо́віць • (móvicʹ) impf
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | мо́віць móvicʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | мо́ўлены móŭljeny |
| adverbial | мо́вячы móvjačy |
мо́віўшы móviŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
мо́ўлю móŭlju |
бу́ду мо́віць búdu móvicʹ |
| 2nd singular ты |
мо́віш móviš |
бу́дзеш мо́віць búdzješ móvicʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
мо́віць móvicʹ |
бу́дзе мо́віць búdzje móvicʹ |
| 1st plural мы |
мо́вім móvim |
бу́дзем мо́віць búdzjem móvicʹ |
| 2nd plural вы |
мо́віце móvicje |
бу́дзеце мо́віць búdzjecje móvicʹ |
| 3rd plural яны́ |
мо́вяць móvjacʹ |
бу́дуць мо́віць búducʹ móvicʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | моў moŭ |
мо́ўце móŭcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
мо́віў móviŭ |
мо́вілі móvili |
| feminine я / ты / яна́ |
мо́віла móvila | |
| neuter яно́ |
мо́віла móvila | |