ուտել

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ուտել. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ուտել, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ուտել in singular and plural. Everything you need to know about the word ուտել you have here. The definition of the word ուտել will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofուտել, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Armenian

Etymology

Inherited from Middle Armenian ուտել (utel), from Old Armenian ուտեմ (utem).

Pronunciation

Verb

ուտել (utel)

  1. to eat
  2. (of an acid) to corrode
  3. (figuratively) to misappropriate; to take a bribe

Usage notes

The verb is suppletive: part of the conjugation is filled by կեր- (ker-), just like in Old Armenian.

Inflection

-el conjugation (Eastern Armenian)
infinitive ուտել (utel) imperfective converb ուտում (utum)
passive ուտվել, կերվել (utvel, kervel) simultaneous converb ուտելիս (utelis)
causative կերցնել, ուտեցնել (kercʻnel, utecʻnel) perfective converb կերել (kerel)
aorist stem կեր- (ker-) future converb I ուտելու (utelu)
resultative participle կերած (kerac) future converb II ուտելիք (utelikʻ)
subject participle ուտող (utoġ) connegative converb ուտի (uti)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մենք դուք նրանք
present ուտում եմ (utum em) ուտում ես (utum es) ուտում է (utum ē) ուտում ենք (utum enkʻ) ուտում եք (utum ekʻ) ուտում են (utum en)
past imperfective ուտում էի (utum ēi) ուտում էիր (utum ēir) ուտում էր (utum ēr) ուտում էինք (utum ēinkʻ) ուտում էիք (utum ēikʻ) ուտում էին (utum ēin)
future ուտելու եմ (utelu em) ուտելու ես (utelu es) ուտելու է (utelu ē) ուտելու ենք (utelu enkʻ) ուտելու եք (utelu ekʻ) ուտելու են (utelu en)
past future ուտելու էի (utelu ēi) ուտելու էիր (utelu ēir) ուտելու էր (utelu ēr) ուտելու էինք (utelu ēinkʻ) ուտելու էիք (utelu ēikʻ) ուտելու էին (utelu ēin)
present perfect կերել եմ (kerel em) կերել ես (kerel es) կերել է (kerel ē) կերել ենք (kerel enkʻ) կերել եք (kerel ekʻ) կերել են (kerel en)
pluperfect կերել էի (kerel ēi) կերել էիր (kerel ēir) կերել էր (kerel ēr) կերել էինք (kerel ēinkʻ) կերել էիք (kerel ēikʻ) կերել էին (kerel ēin)
aorist (past perfective) կերա (kera) կերար (kerar) կերավ (kerav) կերանք (kerankʻ) կերաք (kerakʻ) կերան (keran)
subjunctive ես դու նա մենք դուք նրանք
present ուտեմ (utem) ուտես (utes) ուտի (uti) ուտենք (utenkʻ) ուտեք (utekʻ) ուտեն (uten)
past ուտեի (utei) ուտեիր (uteir) ուտեր (uter) ուտեինք (uteinkʻ) ուտեիք (uteikʻ) ուտեին (utein)
conditional ես դու նա մենք դուք նրանք
future կուտեմ (kutem) կուտես (kutes) կուտի (kuti) կուտենք (kutenkʻ) կուտեք (kutekʻ) կուտեն (kuten)
past կուտեի (kutei) կուտեիր (kuteir) կուտեր (kuter) կուտեինք (kuteinkʻ) կուտեիք (kuteikʻ) կուտեին (kutein)
imperative (դու) (դուք)
կե՛ր (kér) կերե՛ք (kerékʻ)

*colloquial
note the irregular imperative կե՛ր (kér)

-el negative conjugation (Eastern Armenian)
infinitive չուտել (čʻutel)
resultative participle չկերած (čʻkerac)
subject participle չուտող (čʻutoġ)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մենք դուք նրանք
present չեմ ուտում (čʻem utum) չես ուտում (čʻes utum) չի ուտում (čʻi utum) չենք ուտում (čʻenkʻ utum) չեք ուտում (čʻekʻ utum) չեն ուտում (čʻen utum)
past imperfective չէի ուտում (čʻēi utum) չէիր ուտում (čʻēir utum) չէր ուտում (čʻēr utum) չէինք ուտում (čʻēinkʻ utum) չէիք ուտում (čʻēikʻ utum) չէին ուտում (čʻēin utum)
future չեմ ուտելու (čʻem utelu) չես ուտելու (čʻes utelu) չի ուտելու (čʻi utelu) չենք ուտելու (čʻenkʻ utelu) չեք ուտելու (čʻekʻ utelu) չեն ուտելու (čʻen utelu)
past future չէի ուտելու (čʻēi utelu) չէիր ուտելու (čʻēir utelu) չէր ուտելու (čʻēr utelu) չէինք ուտելու (čʻēinkʻ utelu) չէիք ուտելու (čʻēikʻ utelu) չէին ուտելու (čʻēin utelu)
present perfect չեմ կերել (čʻem kerel) չես կերել (čʻes kerel) չի կերել (čʻi kerel) չենք կերել (čʻenkʻ kerel) չեք կերել (čʻekʻ kerel) չեն կերել (čʻen kerel)
pluperfect չէի կերել (čʻēi kerel) չէիր կերել (čʻēir kerel) չէր կերել (čʻēr kerel) չէինք կերել (čʻēinkʻ kerel) չէիք կերել (čʻēikʻ kerel) չէին կերել (čʻēin kerel)
aorist (past perfective) չկերա (čʻkera) չկերար (čʻkerar) չկերավ (čʻkerav) չկերանք (čʻkerankʻ) չկերաք (čʻkerakʻ) չկերան (čʻkeran)
subjunctive ես դու նա մենք դուք նրանք
present չուտեմ (čʻutem) չուտես (čʻutes) չուտի (čʻuti) չուտենք (čʻutenkʻ) չուտեք (čʻutekʻ) չուտեն (čʻuten)
past չուտեի (čʻutei) չուտեիր (čʻuteir) չուտեր (čʻuter) չուտեինք (čʻuteinkʻ) չուտեիք (čʻuteikʻ) չուտեին (čʻutein)
conditional ես դու նա մենք դուք նրանք
future չեմ ուտի (čʻem uti) չես ուտի (čʻes uti) չի ուտի (čʻi uti) չենք ուտի (čʻenkʻ uti) չեք ուտի (čʻekʻ uti) չեն ուտի (čʻen uti)
past չէի ուտի (čʻēi uti) չէիր ուտի (čʻēir uti) չէր ուտի (čʻēr uti) չէինք ուտի (čʻēinkʻ uti) չէիք ուտի (čʻēikʻ uti) չէին ուտի (čʻēin uti)
imperative (դու) (դուք)
մի՛ կեր (mí ker) մի՛ կերեք (mí kerekʻ)

*colloquial
note the irregular imperative կե՛ր (kér)

declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ուտել (utel)
dative ուտելու (utelu)
ablative ուտելուց (utelucʻ)
instrumental ուտելով (utelov)
locative ուտելում (utelum)
definite forms
nominative ուտելը/ուտելն (utelə/uteln)
dative ուտելուն (utelun)
1st person possessive forms (my)
nominative ուտելս (utels)
dative ուտելուս (utelus)
ablative ուտելուցս (utelucʻs)
instrumental ուտելովս (utelovs)
locative ուտելումս (utelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ուտելդ (uteld)
dative ուտելուդ (utelud)
ablative ուտելուցդ (utelucʻd)
instrumental ուտելովդ (utelovd)
locative ուտելումդ (utelumd)
plain -el conjugation (Eastern Armenian, traditional orthography)
infinitive ուտել (utel) imperfective converb ուտում (utum)
passive ուտուել, կերուել (utuel, keruel) simultaneous converb ուտելիս (utelis)
causative կերցնել, ուտեցնել (kercʻnel, utecʻnel) perfective converb կերել (kerel)
aorist stem կեր- (ker-) future converb I ուտելու (utelu)
resultative participle կերած (kerac) future converb II ուտելիք (utelikʻ)
subject participle ուտող (utoġ) connegative converb ուտի (uti)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մենք դուք նրանք
present ուտում եմ (utum em) ուտում ես (utum es) ուտում է (utum ē) ուտում ենք (utum enkʻ) ուտում էք (utum ēkʻ) ուտում են (utum en)
past imperfective ուտում էի (utum ēi) ուտում էիր (utum ēir) ուտում էր (utum ēr) ուտում էինք (utum ēinkʻ) ուտում էիք (utum ēikʻ) ուտում էին (utum ēin)
future ուտելու եմ (utelu em) ուտելու ես (utelu es) ուտելու է (utelu ē) ուտելու ենք (utelu enkʻ) ուտելու էք (utelu ēkʻ) ուտելու են (utelu en)
past future ուտելու էի (utelu ēi) ուտելու էիր (utelu ēir) ուտելու էր (utelu ēr) ուտելու էինք (utelu ēinkʻ) ուտելու էիք (utelu ēikʻ) ուտելու էին (utelu ēin)
present perfect կերել եմ (kerel em) կերել ես (kerel es) կերել է (kerel ē) կերել ենք (kerel enkʻ) կերել էք (kerel ēkʻ) կերել են (kerel en)
pluperfect կերել էի (kerel ēi) կերել էիր (kerel ēir) կերել էր (kerel ēr) կերել էինք (kerel ēinkʻ) կերել էիք (kerel ēikʻ) կերել էին (kerel ēin)
aorist (past perfective) կերայ (keray) կերար (kerar) կերաւ (keraw) կերանք (kerankʻ) կերաք (kerakʻ) կերան (keran)
subjunctive ես դու նա մենք դուք նրանք
present ուտեմ (utem) ուտես (utes) ուտի (uti) ուտենք (utenkʻ) ուտէք (utēkʻ) ուտեն (uten)
past ուտէի (utēi) ուտէիր (utēir) ուտէր (utēr) ուտէինք (utēinkʻ) ուտէիք (utēikʻ) ուտէին (utēin)
conditional ես դու նա մենք դուք նրանք
future կուտեմ (kutem) կուտես (kutes) կուտի (kuti) կուտենք (kutenkʻ) կուտէք (kutēkʻ) կուտեն (kuten)
past կուտէի (kutēi) կուտէիր (kutēir) կուտէր (kutēr) կուտէինք (kutēinkʻ) կուտէիք (kutēikʻ) կուտէին (kutēin)
imperative (դու) (դուք)
կե՛ր (kér) կերէ՛ք (kerḗkʻ)

*colloquial
note the irregular imperative կե՛ր (kér)

plain -el negative conjugation (Eastern Armenian, traditional orthography)
infinitive չուտել (čʻutel)
resultative participle չկերած (čʻkerac)
subject participle չուտող (čʻutoġ)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մենք դուք նրանք
present չեմ ուտում (čʻem utum) չես ուտում (čʻes utum) չի ուտում (čʻi utum) չենք ուտում (čʻenkʻ utum) չէք ուտում (čʻēkʻ utum) չեն ուտում (čʻen utum)
past imperfective չէի ուտում (čʻēi utum) չէիր ուտում (čʻēir utum) չէր ուտում (čʻēr utum) չէինք ուտում (čʻēinkʻ utum) չէիք ուտում (čʻēikʻ utum) չէին ուտում (čʻēin utum)
future չեմ ուտելու (čʻem utelu) չես ուտելու (čʻes utelu) չի ուտելու (čʻi utelu) չենք ուտելու (čʻenkʻ utelu) չէք ուտելու (čʻēkʻ utelu) չեն ուտելու (čʻen utelu)
past future չէի ուտելու (čʻēi utelu) չէիր ուտելու (čʻēir utelu) չէր ուտելու (čʻēr utelu) չէինք ուտելու (čʻēinkʻ utelu) չէիք ուտելու (čʻēikʻ utelu) չէին ուտելու (čʻēin utelu)
present perfect չեմ կերել (čʻem kerel) չես կերել (čʻes kerel) չի կերել (čʻi kerel) չենք կերել (čʻenkʻ kerel) չէք կերել (čʻēkʻ kerel) չեն կերել (čʻen kerel)
pluperfect չէի կերել (čʻēi kerel) չէիր կերել (čʻēir kerel) չէր կերել (čʻēr kerel) չէինք կերել (čʻēinkʻ kerel) չէիք կերել (čʻēikʻ kerel) չէին կերել (čʻēin kerel)
aorist (past perfective) չկերայ (čʻkeray) չկերար (čʻkerar) չկերաւ (čʻkeraw) չկերանք (čʻkerankʻ) չկերաք (čʻkerakʻ) չկերան (čʻkeran)
subjunctive ես դու նա մենք դուք նրանք
present չուտեմ (čʻutem) չուտես (čʻutes) չուտի (čʻuti) չուտենք (čʻutenkʻ) չուտէք (čʻutēkʻ) չուտեն (čʻuten)
past չուտէի (čʻutēi) չուտէիր (čʻutēir) չուտէր (čʻutēr) չուտէինք (čʻutēinkʻ) չուտէիք (čʻutēikʻ) չուտէին (čʻutēin)
conditional ես դու նա մենք դուք նրանք
future չեմ ուտի (čʻem uti) չես ուտի (čʻes uti) չի ուտի (čʻi uti) չենք ուտի (čʻenkʻ uti) չէք ուտի (čʻēkʻ uti) չեն ուտի (čʻen uti)
past չէի ուտի (čʻēi uti) չէիր ուտի (čʻēir uti) չէր ուտի (čʻēr uti) չէինք ուտի (čʻēinkʻ uti) չէիք ուտի (čʻēikʻ uti) չէին ուտի (čʻēin uti)
imperative (դու) (դուք)
մի՛ կեր (mí ker) մի՛ կերէք (mí kerēkʻ)

*colloquial
note the irregular imperative կե՛ր (kér)

declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ուտել (utel)
dative ուտելու (utelu)
ablative ուտելուց (utelucʻ)
instrumental ուտելով (utelov)
locative ուտելում (utelum)
definite forms
nominative ուտելը/ուտելն (utelə/uteln)
dative ուտելուն (utelun)
1st person possessive forms (my)
nominative ուտելս (utels)
dative ուտելուս (utelus)
ablative ուտելուցս (utelucʻs)
instrumental ուտելովս (utelovs)
locative ուտելումս (utelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ուտելդ (uteld)
dative ուտելուդ (utelud)
ablative ուտելուցդ (utelucʻd)
instrumental ուտելովդ (utelovd)
locative ուտելումդ (utelumd)
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Western Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ուտել (utel)
dative ուտելու (utelu)
ablative ուտելէ (utelē)
instrumental ուտելով (utelov)
definite forms
nominative ուտելը/ուտելն (utelə/uteln)
dative ուտելուն (utelun)
ablative ուտելէն (utelēn)
instrumental ուտելովը/ուտելովն (utelovə/utelovn)
1st person possessive forms (my)
nominative ուտելս (utels)
dative ուտելուս (utelus)
ablative ուտելէս (utelēs)
instrumental ուտելովս (utelovs)
2nd person possessive forms (your)
nominative ուտելդ (uteld)
dative ուտելուդ (utelud)
ablative ուտելէդ (utelēd)
instrumental ուտելովդ (utelovd)

Derived terms

Middle Armenian

Etymology

Inherited from Old Armenian ուտեմ (utem).

Verb

ուտել (utel)

  1. to eat

Usage notes

The verb is suppletive: part of the conjugation is filled by կեր- (ker-), just like in Old Armenian.

Derived terms

Descendants

  • Armenian: ուտել (utel)

Old Armenian

Verb

ուտել (utel)

  1. infinitive of ուտեմ (utem)
  2. infinitive of ուտիմ (utim)

Declension