دَفَّة • (daffa) f (plural دِفَاف (difāf))
singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | دَفَّة daffa |
الدَّفَّة ad-daffa |
دَفَّة daffat |
nominative | دَفَّةٌ daffatun |
الدَّفَّةُ ad-daffatu |
دَفَّةُ daffatu |
accusative | دَفَّةً daffatan |
الدَّفَّةَ ad-daffata |
دَفَّةَ daffata |
genitive | دَفَّةٍ daffatin |
الدَّفَّةِ ad-daffati |
دَفَّةِ daffati |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | دَفَّتَيْن daffatayn |
الدَّفَّتَيْن ad-daffatayn |
دَفَّتَيْ daffatay |
nominative | دَفَّتَانِ daffatāni |
الدَّفَّتَانِ ad-daffatāni |
دَفَّتَا daffatā |
accusative | دَفَّتَيْنِ daffatayni |
الدَّفَّتَيْنِ ad-daffatayni |
دَفَّتَيْ daffatay |
genitive | دَفَّتَيْنِ daffatayni |
الدَّفَّتَيْنِ ad-daffatayni |
دَفَّتَيْ daffatay |
plural | basic broken plural triptote | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | دِفَاف difāf |
الدِّفَاف ad-difāf |
دِفَاف difāf |
nominative | دِفَافٌ difāfun |
الدِّفَافُ ad-difāfu |
دِفَافُ difāfu |
accusative | دِفَافًا difāfan |
الدِّفَافَ ad-difāfa |
دِفَافَ difāfa |
genitive | دِفَافٍ difāfin |
الدِّفَافِ ad-difāfi |
دِفَافِ difāfi |