Borrowed from Sanskrit आसन (āsana).
आसन • (āsan) m (Urdu spelling آسَن)
आसन n
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | आसनं (āsanaṃ) | आसनानि (āsanāni) |
Accusative (second) | आसनं (āsanaṃ) | आसनानि (āsanāni) |
Instrumental (third) | आसनेन (āsanena) | आसनेहि (āsanehi) or आसनेभि (āsanebhi) |
Dative (fourth) | आसनस्स (āsanassa) or आसनाय (āsanāya) or आसनत्थं (āsanatthaṃ) | आसनानं (āsanānaṃ) |
Ablative (fifth) | आसनस्मा (āsanasmā) or आसनम्हा (āsanamhā) or आसना (āsanā) | आसनेहि (āsanehi) or आसनेभि (āsanebhi) |
Genitive (sixth) | आसनस्स (āsanassa) | आसनानं (āsanānaṃ) |
Locative (seventh) | आसनस्मिं (āsanasmiṃ) or आसनम्हि (āsanamhi) or आसने (āsane) | आसनेसु (āsanesu) |
Vocative (calling) | आसन (āsana) | आसनानि (āsanāni) |
From आस्ते (ā́ste, “to sit down”) + -अन (-ana), from Proto-Indo-Aryan *Hā́stay, from Proto-Indo-Iranian *Hā́stay, from Proto-Indo-European *h₁ḗsti, from *h₁ēs- (whence Sanskrit आस् (ās)). Cognate with Ancient Greek ἧμαι (hêmai, “to be seated”), Hittite (ēša), Hittite (āšzi).[1]
आसन • (ā́sana or āsaná) stem, n
Neuter a-stem declension of आसन (ā́sana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | आसनम् ā́sanam |
आसने ā́sane |
आसनानि / आसना¹ ā́sanāni / ā́sanā¹ |
Vocative | आसन ā́sana |
आसने ā́sane |
आसनानि / आसना¹ ā́sanāni / ā́sanā¹ |
Accusative | आसनम् ā́sanam |
आसने ā́sane |
आसनानि / आसना¹ ā́sanāni / ā́sanā¹ |
Instrumental | आसनेन ā́sanena |
आसनाभ्याम् ā́sanābhyām |
आसनैः / आसनेभिः¹ ā́sanaiḥ / ā́sanebhiḥ¹ |
Dative | आसनाय ā́sanāya |
आसनाभ्याम् ā́sanābhyām |
आसनेभ्यः ā́sanebhyaḥ |
Ablative | आसनात् ā́sanāt |
आसनाभ्याम् ā́sanābhyām |
आसनेभ्यः ā́sanebhyaḥ |
Genitive | आसनस्य ā́sanasya |
आसनयोः ā́sanayoḥ |
आसनानाम् ā́sanānām |
Locative | आसने ā́sane |
आसनयोः ā́sanayoḥ |
आसनेषु ā́saneṣu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of आसन (āsaná) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | आसनम् āsanám |
आसने āsané |
आसनानि / आसना¹ āsanā́ni / āsanā́¹ |
Vocative | आसन ā́sana |
आसने ā́sane |
आसनानि / आसना¹ ā́sanāni / ā́sanā¹ |
Accusative | आसनम् āsanám |
आसने āsané |
आसनानि / आसना¹ āsanā́ni / āsanā́¹ |
Instrumental | आसनेन āsanéna |
आसनाभ्याम् āsanā́bhyām |
आसनैः / आसनेभिः¹ āsanaíḥ / āsanébhiḥ¹ |
Dative | आसनाय āsanā́ya |
आसनाभ्याम् āsanā́bhyām |
आसनेभ्यः āsanébhyaḥ |
Ablative | आसनात् āsanā́t |
आसनाभ्याम् āsanā́bhyām |
आसनेभ्यः āsanébhyaḥ |
Genitive | आसनस्य āsanásya |
आसनयोः āsanáyoḥ |
आसनानाम् āsanā́nām |
Locative | आसने āsané |
आसनयोः āsanáyoḥ |
आसनेषु āsanéṣu |
Notes |
|