Learned borrowing from Sanskrit कीर्ति (kīrti).
कीर्ति • (kīrti) f
From कृ (kṛ, “to praise”).
कीर्ति • (kīrti) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कीर्तिः (kīrtiḥ) | कीर्ती (kīrtī) | कीर्तयः (kīrtayaḥ) |
| vocative | कीर्ते (kīrte) | कीर्ती (kīrtī) | कीर्तयः (kīrtayaḥ) |
| accusative | कीर्तिम् (kīrtim) | कीर्ती (kīrtī) | कीर्तीः (kīrtīḥ) |
| instrumental | कीर्त्या (kīrtyā) कीर्ती¹ (kīrtī¹) |
कीर्तिभ्याम् (kīrtibhyām) | कीर्तिभिः (kīrtibhiḥ) |
| dative | कीर्तये (kīrtaye) कीर्त्यै² (kīrtyai²) कीर्ती¹ (kīrtī¹) |
कीर्तिभ्याम् (kīrtibhyām) | कीर्तिभ्यः (kīrtibhyaḥ) |
| ablative | कीर्तेः (kīrteḥ) कीर्त्याः² (kīrtyāḥ²) कीर्त्यै³ (kīrtyai³) |
कीर्तिभ्याम् (kīrtibhyām) | कीर्तिभ्यः (kīrtibhyaḥ) |
| genitive | कीर्तेः (kīrteḥ) कीर्त्याः² (kīrtyāḥ²) कीर्त्यै³ (kīrtyai³) |
कीर्त्योः (kīrtyoḥ) | कीर्तीनाम् (kīrtīnām) |
| locative | कीर्तौ (kīrtau) कीर्त्याम्² (kīrtyām²) कीर्ता¹ (kīrtā¹) |
कीर्त्योः (kīrtyoḥ) | कीर्तिषु (kīrtiṣu) |