From Proto-Indo-Aryan *kṣatrám, from Proto-Indo-Iranian *kšatrám, possibly from Proto-Indo-European *tek- (“to obtain”). Cognate with Avestan 𐬑𐬱𐬀𐬚𐬭𐬀 (xšaθra, “kingdom”), Old Persian 𐎧𐏁𐏂𐎶 (xšaça-, “kingdom, realm”), whence Persian شَهر (šahr), and Old Armenian աշխարհ (ašxarh).
क्षत्र • (kṣatrá) stem, n
Neuter a-stem declension of क्षत्र (kṣatrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षत्रम् kṣatrám |
क्षत्रे kṣatré |
क्षत्राणि / क्षत्रा¹ kṣatrā́ṇi / kṣatrā́¹ |
Vocative | क्षत्र kṣátra |
क्षत्रे kṣátre |
क्षत्राणि / क्षत्रा¹ kṣátrāṇi / kṣátrā¹ |
Accusative | क्षत्रम् kṣatrám |
क्षत्रे kṣatré |
क्षत्राणि / क्षत्रा¹ kṣatrā́ṇi / kṣatrā́¹ |
Instrumental | क्षत्रेण kṣatréṇa |
क्षत्राभ्याम् kṣatrā́bhyām |
क्षत्रैः / क्षत्रेभिः¹ kṣatraíḥ / kṣatrébhiḥ¹ |
Dative | क्षत्राय kṣatrā́ya |
क्षत्राभ्याम् kṣatrā́bhyām |
क्षत्रेभ्यः kṣatrébhyaḥ |
Ablative | क्षत्रात् kṣatrā́t |
क्षत्राभ्याम् kṣatrā́bhyām |
क्षत्रेभ्यः kṣatrébhyaḥ |
Genitive | क्षत्रस्य kṣatrásya |
क्षत्रयोः kṣatráyoḥ |
क्षत्राणाम् kṣatrā́ṇām |
Locative | क्षत्रे kṣatré |
क्षत्रयोः kṣatráyoḥ |
क्षत्रेषु kṣatréṣu |
Notes |
|