Learned borrowing from Sanskrit प्रीति (prīti).
प्रीति • (prīti) f
From Proto-Indo-Iranian *priHtíš (“pleasurable sensation”), from Proto-Indo-European *préyH-ti-s ~ *priH-téy-s, from *preyH- (“to please”). Cognate with Avestan 𐬟𐬭𐬌𐬙𐬌 (friti, “prayer”), Sogdian (brīti). By surface analysis, प्री (prī) + -ति (-ti).
प्रीति • (prīti) stem, f (root प्री)
Feminine i-stem declension of प्रीति (prīti) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रीतिः prītiḥ |
प्रीती prītī |
प्रीतयः prītayaḥ |
Vocative | प्रीते prīte |
प्रीती prītī |
प्रीतयः prītayaḥ |
Accusative | प्रीतिम् prītim |
प्रीती prītī |
प्रीतीः prītīḥ |
Instrumental | प्रीत्या / प्रीती¹ prītyā / prītī¹ |
प्रीतिभ्याम् prītibhyām |
प्रीतिभिः prītibhiḥ |
Dative | प्रीतये / प्रीत्यै² / प्रीती¹ prītaye / prītyai² / prītī¹ |
प्रीतिभ्याम् prītibhyām |
प्रीतिभ्यः prītibhyaḥ |
Ablative | प्रीतेः / प्रीत्याः² / प्रीत्यै³ prīteḥ / prītyāḥ² / prītyai³ |
प्रीतिभ्याम् prītibhyām |
प्रीतिभ्यः prītibhyaḥ |
Genitive | प्रीतेः / प्रीत्याः² / प्रीत्यै³ prīteḥ / prītyāḥ² / prītyai³ |
प्रीत्योः prītyoḥ |
प्रीतीनाम् prītīnām |
Locative | प्रीतौ / प्रीत्याम्² / प्रीता¹ prītau / prītyām² / prītā¹ |
प्रीत्योः prītyoḥ |
प्रीतिषु prītiṣu |
Notes |
|