From தாய் (tāy, “mother”) + -அகம் (-akam, “home, place”).
தாயகம் • (tāyakam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | தாயகம் tāyakam |
தாயகங்கள் tāyakaṅkaḷ |
| vocative | தாயகமே tāyakamē |
தாயகங்களே tāyakaṅkaḷē |
| accusative | தாயகத்தை tāyakattai |
தாயகங்களை tāyakaṅkaḷai |
| dative | தாயகத்துக்கு tāyakattukku |
தாயகங்களுக்கு tāyakaṅkaḷukku |
| benefactive | தாயகத்துக்காக tāyakattukkāka |
தாயகங்களுக்காக tāyakaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | தாயகத்துடைய tāyakattuṭaiya |
தாயகங்களுடைய tāyakaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | தாயகத்தின் tāyakattiṉ |
தாயகங்களின் tāyakaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | தாயகத்தில் tāyakattil |
தாயகங்களில் tāyakaṅkaḷil |
| locative 2 | தாயகத்திடம் tāyakattiṭam |
தாயகங்களிடம் tāyakaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | தாயகத்தோடு tāyakattōṭu |
தாயகங்களோடு tāyakaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | தாயகத்துடன் tāyakattuṭaṉ |
தாயகங்களுடன் tāyakaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | தாயகத்தால் tāyakattāl |
தாயகங்களால் tāyakaṅkaḷāl |
| ablative | தாயகத்திலிருந்து tāyakattiliruntu |
தாயகங்களிலிருந்து tāyakaṅkaḷiliruntu |