(« advenu »), avec le suffixe -icius → voir nutricius et venaticius. <span class="searchmatch">adventicius</span> \Prononciation ?\ Venant du dehors. Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)...
singulier de <span class="searchmatch">adventicius</span>. nominatif neutre pluriel de <span class="searchmatch">adventicius</span>. vocatif féminin singulier de <span class="searchmatch">adventicius</span>. vocatif neutre pluriel de <span class="searchmatch">adventicius</span>. accusatif...
volucres advenae — (Varron) oiseaux de passage ou oiseaux étrangers. <span class="searchmatch">adventicius</span> alienigenus allophylus barbarus bracatus hospitus advena masculin et...
Du latin <span class="searchmatch">adventicius</span>. adventicio \að.βenˈti.θjo\ masculin Adventice. Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter) Madrid : \að.βenˈti.θjo\ Séville : \að...
présent de l’indicatif. advena (« étranger ») advenientia (« arrivée ») <span class="searchmatch">adventĭcĭus</span> (« relatif à l'arrivée - venu du dehors, étranger, emprunté - qui survient...
inhumain. Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter) acerbus advena <span class="searchmatch">adventicius</span> alienigenus allophylus atrox bracatus crudelis barbărē (« de façon barbare;...
(c. 1600) Du latin médiéval adventitius, par corruption du latin <span class="searchmatch">adventicius</span> (« venant du dehors, étrange, accidentel »). adventitious \Prononciation ...
le consentement de son père (profecticius) ou en héritage de sa mère (<span class="searchmatch">adventicius</span>). Quicumque militum ex nostra au[c]toritate familias suas ad se venire...
Du latin <span class="searchmatch">adventicius</span> du verbe advenire (survenir), formé de ad (sur) et venire (venir). adventif \ad.vɑ̃.tif\ masculin (Botanique) Qualifie une partie...
(1767) Du latin <span class="searchmatch">adventicius</span> (« qui s’ajoute, supplémentaire, venant de l’étranger »). adventif apparaît en 1751 dans le langage du droit. (XIIe siècle)...