Y

Niet te verwarren met: y

Y

1. i-grec, Griekse ij, de hoofdletter van de vijfentwintigste letter van het Latijnse alfabet
2. ypsilon, de hoofdletter van de twintigste letter van het Griekse alfabet

• y, Ý

Y

1. (natuurkunde) voorvoegsel voor yotta-, 10²⁴

• y, yocto-

• Ym, Ym², Ym³, Yl, YL, Yℓ, Yg, Ys, YA, YV, YW, YΩ, YS, YF, YH, YBq, YC, YGy, YHz, YJ, Ykat, Ylm, Ylx, YN, YPa, YSv, YT, YWb, Ycd, YK, Ymol, YB

Y

1. (scheikunde), (element) symbool voor het scheikundig element yttrium met atoomnummer 39, een overgangsmetaal

• Geluid:  Y (ij)    (hulp, bestand)
  • IPA: / ɛi / (1 lettergreep) *
• Geluid:  Y (i-grec)    (hulp, bestand)
  • IPA: / iˈɡrɛk / (2 lettergrepen)
• Geluid:  Y (Griekse ij)    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˌɣriksəˈʔɛi / (3 lettergrepen)

• Y

de Y v / m

1. (taalkunde) hoofdletter van de y, de vijfentwintigste letter van het alfabet

• y

• Griekse ij
• i-grec
• ypsilon

• Het was lange tijd gebruikelijk om de digraaf ij, uitgesproken als ei (/ɛi/) gelijk te stellen aan de y zoals die in leenwoorden voorkomt. Oorspronkelijk is dit de letter die in het Grieks de klank u (/y/) weergeeft. Vanaf het einde van 20e eeuw wordt meestal alleen y als de 25e letter van het alfabet behandeld en ij als een combinatie van i en j. Bij het opsommen van het alfabet en in samenstellingen is het nog wel gebruik om deze letter ij (/ɛi/) te noemen. ^[1]

• Y-chromosoom
• zie ook bij: y

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Y

• (taalkunde) Y (de vierentwintigste letter van het Anglo-Normandische alfabet)

• y