aankleden

• Geluid:  aankleden    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaɲkledə(n) / (3 lettergrepen)

• aan·kle·den

• samenstelling van  aan vz  en  kleden ww 

aankleden:

1. overgankelijk meubileren, van toebehoor of uitbreiding voorzien, decoreren, versieren

   • We kunnen de vergelijking aankleden met een voorbeeld uit de praktijk. 

2. overgankelijk iets of iemand kleren aandoen

   • In de Amerikaanse stad New Jersey heeft een familie hun zelfgemaakte naakte sneeuwvrouw moeten aankleden nadat ze klachten hadden gekregen van de buren. 

   ▸ Bowlby schreef dat gezonde mensen het product zijn van 'knuffelen en spelen, van de intimiteit van borstvoeding waardoor een kind de geborgenheid van zijn moeders lichaam leert kennen, van de trots en tederheid waarmee ze tijdens de rituelen van wassen en aankleden zijn armpjes en beentjes aanraakt, waardoor het de waarde van zijn eigen lichaam leert kennen.^[1]

3. wederkerend zich ~: zijn kledij aantrekken

   • Zij was bezig zich aan te kleden. 

   ▸ Sinterklaas stond vlug op, kleedde zich aan en ging naar de stal.^[2]

• aankleding, aankleedkussen, aankleedster

• Het woord aankleden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aankleden" herkend door: