antenne

• Geluid:  antenne    (hulp, bestand)
• IPA: / ɑnˈtɛnə / (3 lettergrepen)

• an·ten·ne

• Van het Italiaanse antenna. In de betekenis van ‘draad voor het zenden en ontvangen van elektromagnetische golven’ voor het eerst aangetroffen in 1906. ^{[1][2] [3]}

de antenne v / m

1. (natuurkunde), (elektronica) een vrij opgestelde elektrische geleider voor het uitzenden en/of ontvangen van elektromagnetische straling in het radiofrequente gedeelte van het elektromagnetische spectrum

   • De geleider van de antenne kan worden gecombineerd met directoren en/of een reflector om een richtwerking te verkrijgen. 

2. (dierkunde), (anatomie) voelspriet bij insecten en andere geleedpotigen

   • Deze kever heeft grote en gevorkte antennes. 

3. (visserij) staafje van de dobber aan een vislijn

   • De antenne maakt het mogelijk de positie van de dobber te blijven zien bij het vissen. 

4. (scheepvaart) ra van een zeil
5. (figuurlijk), (communicatie) het vermogen om een boodschap van anderen goed te begrijpen

   • Een sociale antenne. 
   • Ze heeft geen antenne voor wat gepast is. 

• taster, voelspriet, voelhoorn

• antennedobber

• cai, director, frequentie, golflengte, gsm, kabeltelevisie, LOFAR, mobile telefoon, radio-omroep, paraboolreflector, radiocommunicatie, radiotelescoop, reflector, ruimteonderzoek, televisieomroep, radioverkeer, radiozendamateur
• dobber, vishaak, vishengel, vislijn

• ergens een antenne voor hebben

• Het woord antenne staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "antenne" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  antenne    (hulp, bestand)

antenne v

1. antenne