bekkeneel

• Geluid:  bekkeneel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌbɛkəˈnel / (3 lettergrepen)

• bek·ke·neel

• van Middelnederlands beckineel, op te vatten als afgeleid van  bekken zn  met het achtervoegsel -eel ^[1][2]

het bekkeneel o

1. (anatomie) deel van de schedel waarin de hersenen zitten

   • Tissot, wiens boek de hele negentiende eeuw door toonaangevend bleef, vermeldt het geval van een man die zich aan de buitensporigheden van de zelfbesmetting had overgegeven en ‘wiens hersenen op een zo wonderbare wijze waren opgedroogd, dat men ze hoorde schudden in het bekkeneel’. ^[3]
   • ⧖ In den schedel der Anthropomorphen zijn ongetwijfeld de volgende punten van toenadering tot den mensch op te merken: gewelfd en ruim bekkeneel en weinig uitpuilend aangezigt...^[4] 

2. (militair) (geschiedenis) metalen kapje dat onder of in plaats van een echte helm werd gedragen

   • Tegen het eind van de twaalfde eeuw ontwikkelt zich uit de spits-conische helm het bekkeneel. (…) Het bekkeneel bestaat uit een halfronde, uit één plaat gevormde kap. ^[5]

• 
  1. (rood) deel van de schedel waarin de hersenen zitten
• 
  2. metalen kapje dat onder of in plaats van een echte helm werd gedragen

• hersenpan

• bekkeneelhuid
• bekkeneelnaad
• bekkeneelplant
• bekkeneelsvat
• bekkeneelvlies
• bekkeneelmaker

• Het woord bekkeneel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekkeneel" herkend door: