belichten

• Geluid:  belichten    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈlɪxtə(n) / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /bə.ˈlɪχ.tə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant): /bə.ˈlɪx.tə(n)/
  • (Limburg): /bə.ˈlɪx.tə(n)/

• be·lich·ten

• afgeleid van lichten met het voorvoegsel be-

belichten

1. overgankelijk licht schijnen op iets

   • Ze moesten de gevel belichten om hun werk te kunnen doen. 

2. overgankelijk, (figuurlijk) van een bepaalde kant bekijken, toelichten, uitleggen

   • We moeten die zaak ook eens belichten vanuit het perspectief van de dader. 

   ▸ De bedoeling van dit boek is hierbij behulpzaam te zijn. In de vele lees- en voorleesverhalen en de korte documentaties wordt iets van de oorsprong en de viering van onze jaarfeesten belicht.^[1]

   ▸ In plaats van de zaken vanuit haar perspectief te zien, belichtte haar zus voornamelijk ‘de andere kant van het gelijk’, zoals zij het gekscherend noemde.^[2]

3. overgankelijk, (fotografie) een bepaalde tijd licht laten vallen op de film om deze op te nemen

   • Deze foto is te lang belicht. 

• onderbelichten, overbelichten

• belichter, belichting

• Het woord belichten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "belichten" herkend door: