buit
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord buit. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord buit, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je buit in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord buit is hier. De definitie van het woord buit zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbuit, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Romulus draagt de buit naar de tempel van Jupiter
- Geluid: buit (hulp, bestand)
- IPA: / bœyt / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /bœʏ̯t/, /bʌʏ̯t/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /bœːt/
- buit
- In de betekenis van ‘wat men veroverd heeft’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1573 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | buit | - |
| verkleinwoord | buitje | buitjes |
de buit m
- goederen gewonnen door diefstal of verovering
- Toen zij de buit wilden verdelen ontstond er al snel een handgemeen.
goederen gewonnen door diefstaf of verovering
| vervoeging van |
|---|
| buien |
buit
- tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buien
- Jij buit.
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buien
- Hij buit.
- (verouderd) gebiedende wijs meervoud van buien
- Buit!
- Het woord buit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "buit" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "buit" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
