dubbelhard
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord dubbelhard. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord dubbelhard, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je dubbelhard in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord dubbelhard is hier. De definitie van het woord dubbelhard zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandubbelhard, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: dubbelhard (hulp, bestand)
- IPA: / ˈdʏbəlˌhɑrt / (3 lettergrepen)
- dub·bel·hard
| stellend | |
|---|---|
| onverbogen | dubbelhard |
| verbogen | dubbelharde |
| partitief | dubbelhards |
dubbelhard
- heel erg stevig, onder meer door een herhaalde bewerking
- ▸ In het voormalige retraitehuis Sint Jozef te Zenderen - gebouwd in 1925-1927 naar ontwerp van architect H.H. Sleiderink uit Delden - is de gang op de begane grond betegeld met dubbelhard gebakken tegeltjes van 10 bij 10 cm in de kleuren bordeaux-rood, wit en gemêleerd grijs.[1]
- heel erg krachtig
- ▸ In een poging om haar evenwicht te herwinnen, maakte ze een onwillekeurige armbeweging naar boven, waardoor het ding eerst een eind omhoog vloog voor het met een dubbelharde smak aan scherven sloeg tegen de grond.[2]
- heel erg streng
- ▸ Maria-Christina's hart is vol deernis voor dit schone kind, dat een dubbelharde winter achter de rug heeft.[3]
- Het woord dubbelhard staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑
Weblink bron Retraitehuizen: terzijde van de wereld - ingericht voor stilte en bezinning in: Jaarboek Monumentenzorg 2001. Interieurs belicht. (2001), Waanders Uitgevers, Zwolle / Rijksdienst voor de Monumentenzorg, Zeist, ISBN 9040095914, p. 175/176
- ↑ Weblink bron “Josefine.” (1962), Andries Blitz, Laren / Internationale Pers, Antwerpen, p. 93
- ↑ Weblink bron F.R. Boschvogel“Niet wanhopen Maria Christina.” (1948), Lannoo, Tielt, p. 161
