dubbel

• Geluid:  dubbel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdʏbəl/; /ˈdɵbəl/

• dub·bel

• Van het Franse double. In de betekenis van ‘telwoord: tweevoudig’ voor het eerst aangetroffen in 1278 ^[1]
• ^[2]

dubbel ^[3]

1. tweemaal zoveel

   • Hij kreeg een dubbele uitkering. 

   ▸ Om te voorkomen dat ik blaren zou krijgen had ik een dubbele laag sokken aangedaan (Darn Tough en Injinji teensokken).^[4]

   ▸ De Zweedse bossen konden kant-en-klare stammen van twintig meter leveren, maar voor het werk met de palen in de rivier hadden ze de dubbele lengte nodig.^[5]

• tweeledig, tweevoudig

• Dubbel en dwars

• Dubbel liggen

• Met dubbel krijt schrijven

• Met een dubbele tong spreken

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

dubbel ^[7]

1. m persoon die in bepaalde scènes een acteur vervangt
2. o dubbelspel bij de tennissport
3. m/o soort bier

dubbel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dubbelen
   

   • Ik dubbel. 

2. gebiedende wijs van dubbelen
   

   • Dubbel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dubbelen
   

   • Dubbel je? 

• Het woord dubbel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dubbel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.