dweil

• Geluid:  dweil    (hulp, bestand)
• IPA: /dʋɛi̯l/

• dweil

• In de betekenis van ‘schoonmaakdoek’ voor het eerst aangetroffen in 1546 ^[1]
• Via het Middelnederlands dwegel en door palatalisering van de -g- ontstond -ei-, afgeleid van het Middelnederlands dwaen (wassen) met het achtervoegsel -el^[2]

de dweil m

1. een stuk weefsel in natte vorm gebruikt om een gladde vloer te reinigen

   • Maak die dweil eerst eens schoon, anders verplaats je het vuil alleen maar. 

dweil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dweilen
   

   • Ik dweil. 

2. gebiedende wijs van dweilen
   

   • Dweil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dweilen
   

   • Dweil je? 

• Het woord dweil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dweil" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.