garven

• Geluid:  garven    (hulp, bestand)

• gar·ven

garven ^[1]

1. (landbouw) graan in garven binden

   • Door een samenloop van omstandigheden kregen de Scholten - in de tweede helft van de vorige eeuw betreft het zo'n twintig families - het grootste deel van de gronden in hun bezit. In hun bedrijfsvoering ontbrak echter de dynamiek, die we bij de kleinere boeren op de zandgronden wèl aantreffen. Zo bleven de Scholten, ook na het uitbreken van de landbouwcrisis, stug vasthouden aan het bijna middeleeuwse relict van de 'garfpacht'. De pachters moesten hierbij de pacht in natura, in garven graan, voldoen. Met de ineenstorting van de graanprijzen werden de Scholten zo een dief van hun eigen portemonnee. Dit deerde hen echter niet. Voor hen was de groepscultuur, de 'Scholteneer', belangrijker. Hierbij werden landadelijke waarden, zoals de gehechtheid aan bos, grondbezit-om-het-grondbezit en de jacht, tot het hoogste goed verheven.^[2] 
   • Het was dagenlang hard werken. De maaiers maaiden met hun zichten - een heel korte zeis - het koren, terwijl de bindsters de halmen tot garven - graanbundels - samenbonden.^[3]  

2. (landbouw) garven van het land halen

• garfboer, garfpacht, garfplichtig, garver

de garven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord garf
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord garve

• Het woord garven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "garven" herkend door: