hunne

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord hunne. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord hunne, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je hunne in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord hunne is hier. De definitie van het woord hunne zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanhunne, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  enkelvoud meervoud
bijvoeglijk zelfstandig bijvoeglijk zelfstandig
1e persoon mijn
m'n
mijne ons, onze onze
2e persoon
(informeel)
jouw
je
jouwe jullie
je
-
2e persoon
(formeel)
(regionaal)
uw uwe uw uwe
3e persoon
(mannelijk)
zijn
z'n
zijne hun hunne
3e persoon
(vrouwelijk)
haar
d'r, 'r
hare
3e persoon
(onzijdig)
zijn
z'n
(ervan)
zijne
Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm


  • hun·ne

hunne

  1. zelfstandige vorm van hun, derde persoon meervoud
    • Zijn deze kopjes nu de hunne of zijn ze de onze? 
  2. (verouderd) verbogen vorm van hun
    • Hunne Excellenties zijn daarover niet geraadpleegd. 
enkelvoud meervoud
naamwoord hunne hunnen
verkleinwoord

de hunnev / m

  1. zelfstandig gebruikt bezittelijk voornaamwoord: een persoon die tot hen behoort
    • Deze man is een van de hunnen.