imperator
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord imperator. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord imperator, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je imperator in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord imperator is hier. De definitie van het woord imperator zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanimperator, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- im·pe·ra·tor
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘opperbevelhebber’ voor het eerst aangetroffen in 1575 [1]
- afgeleid van het Latijnse imperare met het achtervoegsel -ator [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | imperator | imperatoren imperators |
| verkleinwoord | imperatortje | imperatortjes |
de imperator m
- eretitel voor Romeins opperbevelhebber
- Het woord imperator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "imperator" herkend door:
| 78 % | van de Nederlanders; |
| 86 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "imperator" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ imperator op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- van imperare (bevelen, gebieden)
imperātor m
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | imperātor | imperātōrēs |
| genitief | imperātōris | imperātōrium |
| datief | imperātōrī | imperātōribus |
| accusatief | imperātōrem | imperātōrēs |
| vocatief | imperātor | imperātōrēs |
| ablatief | imperātōre | imperātōribus |