kikker

• Geluid:  kikker    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkɪkər / (2 lettergrepen)

• kik·ker

• : naamwoord van handeling van  kikken ww  met het achtervoegsel -er, klanknabootsing van het geluid dat het dier maakt, in de betekenis van ‘kikvorsachtige’ voor het eerst aangetroffen in 1623 ^{[1] [2]}
• : naar de vorm die aan het dier doet denken
• : vermoedelijk door figuurlijk gebruik van brulkikker en gifkikker onder invloed van selfkicker Engels kicker "iemand die door iets in een roes raakt"

de kikker m

1. (dierkunde) benaming voor amfibieën uit de orde Anura , gewervelde dieren met vier poten zonder staart

   • Een pad is een kikker met een gedrongen lichaamsbouw en ruwe huid. 

2. (scheepvaart), (molenaarsambacht) dubbele haak ter bevestiging van een touw
3. (figuurlijk) als tweede deel samenstelling: iemand die ergens sterk door wordt gekenmerkt

• : (schrijftaal, Oost-Brabants, Noord-Limburgs, Zuid-Gelders) kikvors

• dikkopje
• kikkervisje

• zie de categorie: Kikkers in het Nederlands

• kikkerbad, kikkerbeet, kikkerbil, kikkerbloed, kikkerdril, kikkererwt, kikkerland, kikkerperspectief, kikkerproef, kikkerrit, kikkervisje

kikker

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kikkeren
   

   • Ik kikker. 

2. gebiedende wijs van kikkeren
   

   • Kikker! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kikkeren
   

   • Kikker je? 

• Het woord kikker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kikker" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

kikker

1. (kikkers) (zeldzaam) kikker

• padda

• kik·ker

1. bekritiseren, klagen

kikker

1. tegenwoordige tijd van kikke
2. vluchtig kijken

kikker

1. tegenwoordige tijd van kikke

• kiker