kniebuiging

• Geluid:  kniebuiging    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈknibœyɣɪŋ / (3 lettergrepen)

• knie·bui·ging

• Leenvertaling van Frans génuflexion (uit Kerklatijn genuflectio), voor het eerst aangetroffen in de Nederlandse vertaling van André du Ryer, L'Alcoran de Mahomet (1647), in 1658. ^[1]
• samenstelling van  knie zn  en  buiging zn  ^[2]

de kniebuiging v

1. vanuit een staande positie door de benen zakken tot een min of meer gehurkte houding
   1. (sport) als vorm van lichaamsbeweging

      ▸ Het zijn rustige oefeningen, vooral veel varianten op diepe kniebuigingen, en je kunt ze thuis doen, dus mijn man doet mee.^[3]

   2. (cultuur) als eerbetoon aan een hogergeplaatste (persoon of godheid)

      ▸ In 2018 veroorzaakte Kneissl, toen minister in de rechts-populistische en pro-Russische FPÖ-regering, een rel door president Poetin als eregast op haar bruiloft uit te nodigen en met hem de wals te dansen. Vooral de kniebuiging die zij na afloop maakte, kwam haar op kritiek te staan en leidde tot opgetrokken wenkbrauwen in Europese hoofdsteden.^[4]

2. (figuurlijk) op nederige wijze uitgevoerde inwilliging van een wens van een ander

   ▸ Verkiezingspraat of niet, de rentevergadering van het Federal Open Market Committee vandaag krijgt opeens een onbedoelde lading. Een al lang voorgenomen renteverhoging voelt als een kniebuiging voor Trump.^[5]

3. (anatomie) (verouderd) gewricht tussen het bovenbeen en het onderbeen

   ▸ ⧖ Vast besloten niet bij Moleschot op te loopen, doch eindelijk thuis te gaan schrijven, bespeurde hij een vlijmende steek in de rechter kniebuiging.^[6]

• diepe kniebuiging
• een kniebuiging maken
• kniebuiging voor

• , knieval

• Het woord kniebuiging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kniebuiging" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.