koen
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord koen. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord koen, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je koen in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord koen is hier. De definitie van het woord koen zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vankoen, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
 Niet te verwarren met: Koen
|
- koen
- In de betekenis van ‘dapper’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
- Afgeleid van het Middelnederlandse coene, van het Middelnederduitse köne, van het Oudhoogduitse chuoni.[2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | koen | koener | koenst |
| verbogen | koene | koenere | koenste |
| partitief | koens | koeners | - |
koen
- dapper, heldhaftig, moedig
- Een koene ridder.
- Het woord koen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koen" herkend door:
| 82 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "koen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
De Vries, Jan; F. De Tollenaere (1987). Nederlands Etymologisch Woordenboek, p. 342. Uitg.: BRILL, ISBN 9789004083929.
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- ko·en
| Naar frequentie | 45822 |
|---|
koen
- nominatief onbepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van ko