laai

• Geluid:  laai    (hulp, bestand)
• IPA: / laj / (1 lettergreep)

• laai

• van Middelnederlands laeye ^{[1] [2]}

de laai v / m

1. (verouderd) vlam, felle flakkering

   ▸ ⧖ ‘Polleken!’ stiet hij verwonderd uit, met eenen schijn van blijheid, als de laai eener opflikkerende vlam op zijn gelaat.^[3]

• Soms wordt "laai" gebruikt als fonetische weergave van de  la zn  of  lade zn  "schuifbak in een meubel" in de Hollandse volkstaal.

∗ In vertrouwen zeidie dat ze een brief van de freule in de laai van d'r laaitafel hadden gevonden en, zeidie: dat dee de deur dicht.^[4]

• laaie (uitspraakvariant)
• flakkering
• vlam

• laaien

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

laai

1. fel brandend

   ▸ Bij het openen der deuren ziet men een weerschijn van een laai vuur, dat allengs sterker wordt.^[5]

laai

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van laaien
   

   • Ik laai. 

2. gebiedende wijs van laaien
   

   • Laai! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van laaien
   

   • Laai je? 

• Het woord laai staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "laai" herkend door: