laatste

• Geluid:  laatste    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈlatstə / (2 lettergrepen)

• laat·ste

• afleiding van laat met het achtervoegsel -st en de uitgang -e
• afleiding van laatst met het achtervoegsel -e ^[1]
• afleiding van laat met het achtervoegsel -ste ^[2]

laatste

1. verbogen vorm van de overtreffende trap van laat

laatste

1. verbogen vorm van de stellende trap van laatst

   • Ze wilden graag het laatste nieuws horen. 

   ▸ Het was dus maar zeer de vraag of het iets had uitgemaakt als hijzelf aanwezig had kunnen zijn bij de laatste fase van het storten, toen het ongeluk plaatsvond.^[3]

• Laatste Avondmaal
• Laatste Oordeel

de laatste m

1. wie of wat niet meer door anderen wordt gevolgd

   • Wanneer jullie weggaan, moet de laatste het licht uitdoen. 

• De eersten zullen de laatsten zijn.
• Altijd het laatste woord willen hebben

• De laatste der Mohikanen zijn

• De laatste hand aan iets leggen

• De laatste loodjes wegen het zwaarst

• De laatsten zullen de eersten zijn

• Het laatste hemd heeft geen zakken

• Kijken alsof men z'n laatste oortje versnoept heeft

• Zijn laatste troef uitspelen

laatste

1. in een reeks door niets meer gevolgd worden

   • De laatste deelnemer had bijna twee keer zo tijd nodig als de eerste. 

   ▸ Dit zou toch niet mijn laatste nacht op aarde worden?^[4]

• achterste, jongstleden

• laatste kwartier, laatstejaarsstudent

• Het woord laatste staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "laatste" herkend door: