manke

• Geluid:  manke    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɑŋkə / (2 lettergrepen)

• man·ke

• van Middelnederlands manke
  • bn:  mank bn  met de uitgang -e
  • zn:  mank bn  met het achtervoegsel -e
  • ww:  mank ww  met de uitgang -e

manke

1. verbogen vorm van de stellende trap van mank

   • Toen zij de stal weer uitkwam, ontdekte zij een kip met een manke poot; zij tilde het beest op en zag dat de poot was gebroken. ^[1]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

de manke v / m

1. iemand die door een aandoening aan één been niet goed lopen kan

   • Ze besteeg de trappen en omzichtig met haar schuifelende, scheve tred, die aan een manke denken deed, sloop ze de kamer van haar hospita voorbij. ^[2]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als werkwoord}

manke

1. aanvoegende wijs van manken

   • Ook al is de ziekte al zover voortgeschreden dat men nauwelijks nog kan lopen: wie beter wil worden manke dan maar naar deze wonderbaarlijke genezer. 

• Het woord manke staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.