meubel

• Geluid:  meubel    (hulp, bestand)

• meu·bel

• In de betekenis van ‘stuk huisraad’ voor het eerst aangetroffen in 1652.^[1]
• Middelnederlands meubel, muebel, moebel (bn.) ‘roerend, verplaatsbaar’, leenwoord uit Oudfrans mueble ‘roerend goed, meubel’, uit Laatlatijn rēs mobiles ‘roerende goederen’, substantivering van klassiek Latijn mōbilis ‘beweeglijk, -baar’.^[2]

het meubel o

1. een gebruiksvoorwerp dat behoort tot de inrichting van een kamer, zoals een bank, stoel, tafel, kast, bed e.d.

   • Er stonden zo veel meubels in de winkel dat hij niet wist welke hij moest uitzoeken. 

• meubelstuk

• bed, kast, stoel, tafel, meubileren

meubel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meubelen
   

   • Ik meubel. 

2. gebiedende wijs van meubelen
   

   • Meubel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meubelen
   

   • Meubel je? 

• Het woord meubel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "meubel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.