nucleofiel

• Geluid:  nucleofiel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌnyklejoˈfil / (4 lettergrepen)

• nu·cleo·fiel

• van Engels nucleophile, in 1933 als benaming voorgesteld door de Britse scheikundige C.K. Ingold ^[1]

nucleofiel

1. (scheikunde) negatief geladen en daardoor geneigd om met het vrije elektronenpaar een reactie aan te gaan met een molecuul of gedeelte daarvan dat een positieve lading heeft

   • De koppeling met glutathion komt tot stand door reactie van de elektrofiele groep van het substraat met de thiolgroep van het cysteïneresidu die uitgesproken nucleofiel is (deelt graag een elektronenpaar). ^[2]

•  elektrofiel bn 

het nucleofiel o

1. (scheikunde) negatief geladen (deel van) molecuul dat geneigd is om met het vrije elektronenpaar een reactie aan te gaan met een molecuul of gedeelte daarvan dat een positieve lading heeft

   • De additie van het nucleofiel aan het koolstofatoom waaraan het chlooratoom is gehecht (het C₄-atoom), speelt een rol bij de vorming van de 4-aminoverbinding (…). ^[3]

• lewisbase

•  elektrofiel zn 

• Het woord 'nucleofiel' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.