piepeltje

• Geluid:  piepeltje    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpipəlcə / (3 lettergrepen)

• pie·pel·tje

• afgeleid van piepel met het achtervoegsel -tje
  • in de betekenis van “sufferd”, reeds aangetroffen in 1942, voor een vindplaats zie hieronder
  • in de betekenis “dikdoener” in zwang geraakt dankzij Kees van Kooten en Wim de Bie (quasi-opgevat als een leenwoord uit Engels people), voor een vindplaats zie hieronder
  • mogelijk van "piepel" in de betekenis "jonge eend"

het piepeltje o

1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord piepel
2. (figuurlijk) sufferd

   ▸ ⧖ Zevenmaal raadde hij, zevenmaal was het mis, zevenmaal dokte hij een tientje, waarmee zo ongeveer al zijn geld verdwenen was. Toen zei een van de omstanders tot den kermis-exploitant: „Een mooi piepeltje (sufferd) heb je aan hem” doelend op den arbeider, die daarop kwaad werd en dat hij beetgenomen was^[1]

3. (figuurlijk) kleine dikdoener

   ▸ Dat doe ik voor de zekerheid, want het kan natuurlijk ook wezen dat er iemand met z'n vinger uit de schijf is geschoten of op het knopje drukte toen ik al overging, zodat hij mijn toestel per ongeluk tweemaal heeft laten rinkelen. Dus dat dan mijn vrouw altijd nog kan zeggen dat ik in het buitenland zit, als het piepeltje dat er belt niet helemaal to the point is.^[2]

4. (figuurlijk) verstoppertje

   ▸ Het piepeltje doen. (Verstoppertje of schuilevinkje).
   Dit spelletje geschiedde onder vier of acht kameraadjes: jongens en meisjes.^[3]

•  piepelen ww 

• Het woord piepeltje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.