rune
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord rune. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord rune, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je rune in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord rune is hier. De definitie van het woord rune zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanrune, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Wikipedia geschreven in runen.
- ru·ne
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘Oudgermaans schriftteken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1799 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | rune | runen |
| verkleinwoord | runetje | runetjes |
- een schriftteken van het Oud-Germaanse alfabet
- Hij kende alle runen uit zijn hoofd en kon er ook mee schrijven.
1. een schriftteken van het Oud-Germaanse alfabet
- Het woord rune staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rune" herkend door:
| 72 % | van de Nederlanders; |
| 80 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "rune" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- Afkomstig van het Oudengelse rūn.
rune
- rune
- een Finse dichtvorm.