slijmen

• Geluid:  slijmen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈslɛimə(n) / (2 lettergrepen)

• slij·men

• ww , : mogelijk een overdrachtelijke verwijzing naar de ongrijpbaarheid die het gevolg is van onoprechtheid; vergelijk slijmgast ^[1]
• ww , slijm met het achtervoegsel -en
• zn slijm met de uitgang -en

slijmen

1. onovergankelijk zich ondergeschikt gedragen en niet gemeende bijval en complimenten geven om iemand gunstig te stemmen

   • Het mag bekend worden verondersteld: slijmen werkt. Bazen en collega’s tegen wie wordt geslijmd, voelen dat niet als slijmen. Ze denken gewoon dat je het goed gezien hebt. ^[2]

2. onovergankelijk, (pejoratief) overdreven lief, positief en/of sentimenteel doen, meestal met de bijbedoeling hier zelf profijt uit te halen

   • En hoor hem nu slijmen over het buiten wonen, over de flat, die zo vervelend is voor de kinderen. ^[3]

3. onovergankelijk een kleverige afscheiding afgeven

   • Nee, Harry, je bent nog niet helemaal uit, je bestrooit jezelf nog met het zout van goedkoop sarcasme als een slak, om het krimpen en slijmen te volgen. ^[4]

4. overgankelijk van een kleverige uitscheiding ontdoen

de slijmen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord slijm

• Het woord slijmen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slijmen" herkend door: