sterkte

• Geluid:  sterkte    (hulp, bestand)
• IPA: /'stɛrktə/

• sterk·te

• In de betekenis van ‘kracht’ voor het eerst aangetroffen in 1434 ^[1]
• Afgeleid van sterk met het achtervoegsel -te.

de sterkte v

1. de mate waarin iets sterk is

   • De sterkte van beton wordt veel groter door insluiting van voorgespannen staaldraden. 

2. de grootte of het aantal van iets

• sterkteleer

sterkte!

1. bemoediging voor mensen die een moeilijke periode doormaken

   ▸ In hun reacties proberen mensen elkaars verdriet vaak klein te houden. ‘Nou, sterkte hè.’ Je mag niet zwak zijn.^[2]

sterkte

1. enkelvoud verleden tijd van sterken
   

   • Ik sterkte. 
     
   • Jij sterkte. 
     
   • Hij, zij, het sterkte. 

• Het woord sterkte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sterkte" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.