troef

• Geluid:  troef    (hulp, bestand)
• IPA: / truf / (1 lettergreep)

• troef

• Leenwoord uit het Nederduits, in de betekenis van ‘kaart die andere kaarten slaat’ voor het eerst aangetroffen in 1508 ^[1]
• via Nedersaksisch truf van Frans triomphe dat weer teruggaat op Latijn triumphus "triomf, zege", maar in de 15e eeuw ook de naam van een kaartspel werd en de betekenis "troef" kreeg; cognaat met Saterfries trûf, Duits Trumpf, Engels trump ^[2][3]

de troef v / m

1. (kaartspel) een kaart van een kleur die hogere waarde heeft dan andere kleuren

   • Samen hadden zijn acht van de dertien troeven in handen. 

2. (figuurlijk) een verborgen voordeel

• Al je troeven uitspelen/verspelen

• De troef inzetten

• Een troef achter de hand hebben

troef

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van troeven
   

   • Ik troef. 

2. gebiedende wijs van troeven
   

   • Troef! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van troeven
   

   • Troef je? 

• Het woord troef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "troef" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.