tweejarig

• Geluid:  tweejarig    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtwejarəx / (3 lettergrepen); /tweˈjarəx/

• twee·ja·rig

• van Middelnederlands tweejarich, op te vatten als samenstellende afleiding van  twee ht  en  jaar zn  met het achtervoegsel -ig, in de betekenis van ‘twee jaar oud’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1][2]

tweejarig

1. 2 jaren durend

   ▸ Dit is een tweejarig traject waarbij de trainee meteen begint met het geven van een aantal lessen en tegelijkertijd deelneemt aan allerlei scholingsactiviteiten.^[3]

2. met de leeftijd van 2 jaar

   ▸ Ze was 17, net twee jaar in Nederland, en had net zo lang gezeurd tot haar man haar en hun tweejarig zoontje Marouan meenam naar zijn werk in de avonduren.^[4]

3. (plantkunde) in het tweede jaar van zijn bestaan bloeiend, zaad verspreidend en dan afstervend

   ▸ Rode kool is in principe een tweejarig gewas, waarbij in het eerste jaar de kool gevormd wordt en in het tweede jaar de plant gaat bloeien.^[5]

• , : 2-jarig

•  tweejarige zn 

• Het woord tweejarig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tweejarig" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.