verdachte

• Geluid:  verdachte    (hulp, bestand)

• ver·dach·te

• Afgeleid van verdacht met het achtervoegsel -e

de verdachte m

1. (juridisch) iemand die mogelijk een misdaad gepleegd heeft, maar (nog) niet veroordeeld is

   • De verdachte werd ondervraagd door de politie. 
   • Een overval met dodelijke afloop, vier verdachten, maar tegen een van hen is weinig bewijs. Dan zet de officier van justitie druk op de zaak en verklaart de rechter het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk, iets dat zelden voorkomt. Donderdag oordeelt het gerechtshof over de rol van het OM. ^[1] 

   ▸ De man die vastzit vanwege de moord op de Japanse oud-premier Shinzo Abe heeft tegen de politie gezegd dat hij aanvankelijk een leider van een religieuze groep wilde doden, meldt het Japanse persbureau Kyodo. Zijn moeder zou financieel in de problemen zijn geraakt door donaties aan deze groep, die volgens de verdachte door Abe werd gepromoot.^[2]

• ex-verdachte, hoofdverdachte, medeverdachte, moordverdachte, terreurverdachte, zedenverdachte

• verdachtenbank, verdachtenkooi, verdachtenlijst, verdachtenverhoor, verdachtenverklaring

verdachte

1. verbogen vorm van verdacht, voltooid deelwoord van verdenken

verdachte

1. verbogen vorm van de stellende trap van verdacht

• Het woord verdachte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verdachte" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.