verschonen

Nederlands

In de betekenis van ‘van schoon goed voorzien, mooier maken’ voor het eerst aangetroffen in 1248 ^[1]
afgeleid van schoon (stam van het werkwoord schonen) met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en ^[2]

verschonen

overgankelijk vervangen van vuile dingen door schone
- Ik verschoon de luiers van mijn dochtertje.
- Hoe vaak verschoon jij je bed?.
▸ Ik zal u nu alleen laten om u de gelegenheid te bieden bij te komen van uw reis en u te verschonen.^[3]
overgankelijk sparen, vrijwaren
- Ik hoop in de toekomst van dit soort vragen verschoond te blijven.
- De tocht bleef, aldus de organisatie, verschoond van grote incidenten, al moest twee keer na een valpartij een ambulance worden gebeld. ^[4]
overgankelijk goedpraten, rechtvaardigen
- Dit verschoont natuurlijk geenszins zijn handelswijze.
- Wilt u mij verschonen?

Het woord verschonen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[5]