verweren

Nederlands

In de betekenis van ‘aangetast worden door het weer’ voor het eerst aangetroffen in 1678 ^[1]
afgeleid van weren met het voorvoegsel ver-

verweren

wederkerend zich ~: zich verdedigen ^[2]
- Hij verweerde zich kranig.
ergatief aan erosie blootstaan ^[3]
- De bovenste laag verweert langzamer dan de laag eronder en dat verklaart de grillige vormen van deze rotspartij.

1. zich verdedigen

2. aan erosie blootstaan

de verweren mv

Het woord verweren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[4]