verwittigen

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord verwittigen. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord verwittigen, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je verwittigen in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord verwittigen is hier. De definitie van het woord verwittigen zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanverwittigen, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • ver·wit·ti·gen
  • In de betekenis van ‘doen weten’ voor het eerst aangetroffen in 1511 [1]
  • afgeleid van wittig met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
verwittigen
verwittigde
verwittigd
zwak -d volledig

verwittigen

  1. overgankelijk ~ van iemand ergens van op de hoogte brengen
    • Hij werd ervan verwittigd dat er een probleem was met het computersysteem. 
     `Ik wens dit heel duidelijk te maken: het is niet voor mijn eigen gerief dat ik over rotsen en distels ben komen klauteren om je te verwittigen van je plichten, als daar zijn de ontvangst vanmiddag, zoals je nu weet.[3]
     John Collins herinnert hem er in een nuchter ogenblik aan hoe hij hem destijds heeft geholpen om aan boord te komen toen hij zonder zijn ouders ervan te verwittigen van Boston naar Philadelphia wilde gaan om werk te zoeken.[4]
  • Boven de rivieren is het woord vrij formeel en verheven, elders is het algemeen gangbaar.
98 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[5]