veto

• Geluid:  veto    (hulp, bestand)

• ve·to

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verbod’ voor het eerst aangetroffen in 1778 ^[1]
• Latijn: eerste persoon enkelvoud in de onvoltooid tegenwoordige tijd van “vetare” (verbieden)^[2]

het veto o

1. (politiek) het recht, dat aan één of meer partijen van een besluitvormende raad kan zijn verleend, om het in stemming brengen van voorstellen te verbieden of aangenomen besluiten ongeldig te verklaren

   • Een veto kon worden voorkomen door de tekst wat af te zwakken. 

• nee, njet

• vetorecht

• beslissend, besluitvorming, blokkade, opposant, overleg, privilege, stemming, unanimiteit, verhindering, voorkeurstem, voorrecht

veto

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vetoën
   

   • Ik veto. 

2. gebiedende wijs van vetoën
   

   • Veto! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vetoën
   

   • Veto je? 

• Het woord veto staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "veto" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• ve·to

veto

1. veto