wierook

• Geluid:  wierook    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʋiː.roːk/

• wie·rook

• In de betekenis van ‘welriekende rook als reukoffer’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100.^[1]
• Middelnederlands wijrooc, wi(e)rooc, uit Oudnederlands wīrōk, eigenlijk ‘gewijde rook’, samenstelling uit wīh ‘heilig’ (zoals in wijwater e.d.) en rōk ‘rook’.^[2] Evenzo gevormd zijn Nederduits Wiehrook, Duits Weihrauch en Fries wijreek.

de wierook m ^[3]

1. een mengsel van aromatische organische stoffen, dat aangestoken kan worden en dan een als aangenaam beoordeelde geur verspreidt, oorspronkelijk met name de hars (olibanum) van de wierookboom Boswellia

• boswellia, olibanum

• gomhars, reukwerk, rookwerk

• wierookboom, wierookbrander, wierookceder, wierookdrager, wierookgeur, wierookpapier, wierookscheepje, wierookstok, wierookvat, wierookwolk

wierook

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wieroken
   

   • Ik wierook. 

2. gebiedende wijs van wieroken
   

   • Wierook! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wieroken
   

   • Wierook je? 

• Het woord wierook staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wierook" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.