zieden

• Geluid:  zieden    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈzidə(n) / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈzidə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈzidə(n)/

• zie·den

• In de betekenis van ‘koken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]
• Van het Oergermaanse *seuþan ("koken, zieden"). Cognaten zijn onder meer het Oufriese siatha (Fries siede), het Oudsaksische sioðan, het Oudhoogduitse siodan (Duits sieden), het Oudengelse sēoþan (Engels seethe) en het Oudnoorse sjóða (Zweeds sjuda).

zieden

1. overgankelijk droogkoken, zuiveren of raffineren door ze aan de kook te brengen; met name van pekel of suiker of zeep

   • In Zwijndrecht werd vroeger gezoden ter wille van de zoutwinning. 

2. overgankelijk bereiden door de grondstoffen te koken; met name van zeep, verf of vernis

   • Het productieproces van zeep begon vroeger door vet samen met loog te zieden, zodat het vet verzeepte. 

3. ergatief koken, zo heet zijn dat het kookpunt bereikt wordt

   • Laat de pan eerst heet worden, doe er dan boter in tot deze ziedt en leg ten slotte het vlees erbij. 

• ziederij

• waterzooi

van goed zout gezoden

• geraffineerd op basis van ruw zout, niet van een andere zilte stof

zieden

1. koken
2. inergatief, (figuurlijk) ~ van ; hevig beroerd worden

   • Toen Agamemnon hem zijn beloofde krijgsbuit Bryseis onthield, ziedde Achilles van woede en trok zich terug in zijn tent. 

• ziedend

• : zieden van woede

• Het woord zieden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zieden" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.