słota

Worttrennung:

sło·ta, Plural: sło·ty

Aussprache:

IPA: , Plural:

Hörbeispiele:  słota ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

Meteorologie: andauernder Regen, Regenwetter

Herkunft:

seit dem 18. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *slota; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit tschechisch slota ^→ cs, slowakisch slota ^→ sk, russisch (dialektal) слота (slota^☆) ^→ ru, altkirchenslawisch слота (slota) ^→ cu, ukrainisch сльота (slʹota^☆) ^→ uk, weißrussisch слота (slota^☆) ^→ be, slowenisch (dialektal) slota ^→ sl, serbokroatisch слота (slota^☆) ^→ sh und bulgarisch слота (slota^☆) ^→ bg[1] sowie wahrscheinlich urverwandt mit litauisch šlapa ^→ lt sowie šlapias ^→ lt und altgriechisch κλέπας (klepas^☆) ^→ grc; bei dieser Urverwandtschaft ist das urslawische *slota aus *slopta entstanden, das von dem indogermanischen *ḱlop-tā zu der Wurzel *ḱlep- ‚feucht, nass‘ abstammt^[2]

Synonyme:

niepogoda, plucha, szaruga

Oberbegriffe:

deszcz

Beispiele:

„Pora dżdżysta rozpoczęła się na dobre, ale nie były to nasze długie, jesienne deszcze, w czasie których niebo zawleka się ciemnemi chmurami i nudna, uciążliwa słota trwa przez całe tygodnie.“^[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

jesienne słoty

Wortbildungen:

słotliwy, słotny

Polnischer Wikipedia-Artikel „słota“

PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „słota“

Słownik Języka Polskiego – PWN: „słota“

Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2 , Seite 720.

Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „słota“

Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „słota“

Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 6 S–Ś, Warszawa 1915 (Digitalisat) , Seite 217.

Słownik Ortograficzny – PWN: „s%B3ota“

Quellen: