διασταυρώνω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek διασταυρῶ (diastaurô), διασταυρόω (diastauróō, “to fortify with a fence”) + -ώνω (-óno); by surface analysis, δια- (dia-) +‎ σταυρώνω (stavróno). The modern senses are derived via semantic loan from French croiser.^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ði.a.staˈvɾo.no/
Hyphenation: δι‧α‧σταυ‧ρώ‧νω

Verb

διασταυρώνω • (diastavróno) (past διασταύρωσα, passive διασταυρώνομαι, p‑past διασταυρώθηκα, ppp διασταυρωμένος) (transitive)

to cross, to place crosswise
to crosscheck, to cross-check, to check, to verify, to compare (to verify by using an alternative source or method)
(biology) to cross, to hybridize (join one species to another)

Conjugation

διασταυρώνω διασταυρώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	διασταυρώνω	διασταύρωνω	διασταυρώνομαι	διασταυρωθώ
2 sg	διασταυρώνεις	διασταύρωνεις	διασταυρώνεσαι	διασταυρωθείς
3 sg	διασταυρώνει	διασταύρωνει	διασταυρώνεται	διασταυρωθεί

1 pl	διασταυρώνουμε, [‑ομε]	διασταύρωνουμε, [‑ομε]	διασταυρωνόμαστε	διασταυρωθούμε
2 pl	διασταυρώνετε	διασταύρωνετε	διασταυρώνεστε, διασταυρωνόσαστε	διασταυρωθείτε
3 pl	διασταυρώνουν(ε)	διασταύρωνουν(ε)	διασταυρώνονται	διασταυρωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	διασταυρώσα	διασταύρωσα	διασταυρωνόμουν(α)	διασταυρώθηκα
2 sg	διασταυρώσες	διασταύρωσες	διασταυρωνόσουν(α)	διασταυρώθηκες
3 sg	διασταυρώσε	διασταύρωσε	διασταυρωνόταν(ε)	διασταυρώθηκε

1 pl	διασταυρώναμε	διασταύρωναμε	διασταυρωνόμασταν, (‑όμαστε)	διασταυρωθήκαμε
2 pl	διασταυρώνατε	διασταύρωνατε	διασταυρωνόσασταν, (‑όσαστε)	διασταυρωθήκατε
3 pl	διασταυρώσαν, διασταυρώναν(ε)	διασταύρωσαν, διασταύρωναν(ε)	διασταυρώνονταν, (διασταυρωνόντουσαν)	διασταυρώθηκαν, διασταυρωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα διασταυρώνω ➤	θα διασταύρωνω ➤	θα διασταυρώνομαι ➤	θα διασταυρωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διασταυρώνεις, …	θα διασταύρωνεις, …	θα διασταυρώνεσαι, …	θα διασταυρωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διασταύρωνει έχω, έχεις, … διασταυρωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … διασταυρωθεί είμαι, είσαι, … διασταυρωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διασταύρωνει είχα, είχες, … διασταυρωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … διασταυρωθεί ήμουν, ήσουν, … διασταυρωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διασταύρωνει θα έχω, θα έχεις, … διασταυρωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … διασταυρωθεί θα είμαι, θα είσαι, … διασταυρωμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	διασταυρώσε	διασταύρωσε	—	διασταύρωνου
2 pl	διασταυρώνετε	διασταύρωντε	διασταυρώνεστε	διασταυρωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	διασταυρώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας διασταύρωνει ➤		διασταυρωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	διασταύρωνει		διασταυρωθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

διασταύρωση f (diastávrosi)

References

^ διασταυρώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] διασταυρώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]