θλιμμένος

Perfect participle of θλίβομαι (thlívomai), passive voice of θλίβω. Inherited from Byzantine Greek unattested *θλιμμένος, as in adverb θλιμμένα (thlimména). Compare to Ancient Greek τεθλιμμένος (tethlimménos).

• IPA^(key): /θliˈme.nos/
• Hyphenation: θλιμ‧μέ‧νος

θλιμμένος • (thlimménos) m (feminine θλιμμένη, neuter θλιμμένο)

1. feeling sad, sorrowful, grieved

   Είναι πάντοτε θλιμμένος από τότε που πέθανε η γυναίκα του.

   Eínai pántote thlimménos apó tóte pou péthane i gynaíka tou.

   He is always sad since his wife died.

2. showing sadness, gloomy

   Με κοίταξε μ' ένα θλιμμένο χαμόγελο.

   Me koítaxe m' éna thlimméno chamógelo.

   She looked at me with a sad smile.

   Έπαιζε στο πιάνο θλιμμένες μελωδίες.

   Épaize sto piáno thlimménes melodíes.

   She was playing sad melodies on the piano.

   ο θλιμμένος στίχος ― o thlimménos stíchos ― the sad verse

   τα θλιμμένα μάτια ― ta thlimména mátia ― the sad eyes

• (feeling sad):

  λυπημένος (lypiménos)

  στενοχωρημένος (stenochoriménos), στεναχωρημένος (stenachoriménos)

• (showing sadness):

  λυπητερός (lypiterós)

  also θλιβερός (thliverós)

• χαρούμενος (charoúmenos, “happy”)

• θλιμμένα (thlimména, adverb)

• θλίβω (thlívo, “I make sad”)
• θλίψη (thlípsi, “sadness”)
• τεθλιμμένοι συγγενείς (tethlimménoi syngeneís, “the bereaved relatives”) (learned expression from Katharevousa)

• θλιμμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language