παρακείμενος

Perfect participle of πᾰρᾰ́κειμαι (parákeimai, “lie beside or before”), from πᾰρᾰ- (para-) +‎ κεῖμαι (keîmai). The noun is a substantivization in Hellenistic Koine with ellipsis of χρόνος (khrónos, “tense”).

πᾰρᾰκείμενος • (parakeímenos) m (genitive πᾰρᾰκειμένου); second declension

1. (grammar) present perfect tense

πᾰρᾰκείμενος • (parakeímenos) m (feminine πᾰρᾰκειμένη, neuter πᾰρᾰκείμενον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of πᾰρᾰ́κειμαι (parákeimai)

• Greek: παρακείμενος (parakeímenos)

• “παρακείμενος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παρακείμενος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “παρακείμενος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers

Learnedly, from Ancient Greek πᾰρᾰκείμενος. Present participle of παράκειμαι (parákeimai), an ancient middle voice verb. The noun is a substantivization in Hellenistic Koine with ellipsis of χρόνος (khrónos, “tense”).^[1]

• IPA^(key): /pa.ɾaˈci.me.nos/
• Hyphenation: πα‧ρα‧κεί‧με‧νος

παρακείμενος • (parakeímenos) m

1. (grammar) perfect, present perfect

^[2]In Greek there are two formations of perfect tense, both periphrastic:

• παρακείμενος (auxiliary verb έχω (écho) + infinitive)
• παρακείμενος β' (auxiliary verb είμαι (eímai) + passive perfect participle

παρακείμενος • (parakeímenos) m (feminine παρακείμενη, neuter παρακείμενο)

1. (formal) lie beside or before, left or right

   Χορήγηση οικοδομικής άδειας για την αποθήκη και τον παρακείμενο χώρο.

   Chorígisi oikodomikís ádeias gia tin apothíki kai ton parakeímeno chóro.

   Planning permission for the storeroom and the neighbouring area.

• Compare to the noun declension after the ancient inflection.