τρέπω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word τρέπω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word τρέπω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say τρέπω in singular and plural. Everything you need to know about the word τρέπω you have here. The definition of the word τρέπω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofτρέπω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *trep- (“to turn”). The usual connection with Latin torqueō is, according to Beekes, untenable. Instead, to be compared with Latin trepit (“turns”, verb), Sanskrit त्रपते (trápate, “feels ashamed, becomes timid or perplexed”) and Hittite 𒋼𒊑𒅁𒍣 (te-ri-ip-zi /⁠tereppt͡si⁠/, “ploughs”, verb).

Pronunciation

 

Verb

τρέπω • (trépō)

  1. turn, divert, turn back, rout an enemy
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.184:
      εἰ δ’ ὅ γ’ ἀνὴρ ὅν φημι δαΐφρων Τυδέος υἱὸς οὐχ ὅ γ’ ἄνευθε θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλά τις ἄγχι ἕστηκ’ ἀθανάτων νεφέλῃ εἰλυμένος ὤμους, ὃς τούτου βέλος ὠκὺ κιχήμενον ἔτραπεν ἄλλῃ.
      ei d’ hó g’ anḕr hón phēmi daḯphrōn Tudéos huiòs oukh hó g’ áneuthe theoû táde maínetai, allá tis ánkhi héstēk’ athanátōn nephélēi eiluménos ṓmous, hòs toútou bélos ōkù kikhḗmenon étrapen állēi.
      • Translation by Buckley
        But if this man, whom I speak of, be the warlike son of Tydeus, he does not perform these frantic deeds without divine aid, but some one of the immortals stands near, wrapped round as to his shoulders in a cloud, who has turned into another course the swift shaft just about to hit him.
  2. to change someone's mind; (middle voice) to change one's own mind
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.43:
      χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε κερδαλέης, ἥ τίς κεν ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει Ἀργείους καὶ νῆας, ἐπεὶ Διὸς ἐτράπετο φρήν.
      khreṑ boulês emè kaì sè diotrephès ô Menélae kerdaléēs, hḗ tís ken erússetai ēdè saṓsei Argeíous kaì nêas, epeì Diòs etrápeto phrḗn.
      O Jove-nurtured Menelaus, need of prudent counsel comes upon both thee and me, which will protect and preserve the Greeks and their ships, since the mind of Jove is altered.
  3. to rotate something, change its orientation; (middle voice) turn around, rotate oneself
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.3:
      πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ
      pálin trépen ósse phaeinṓ
      turned his shining eyes back
  4. (passive voice) to wander, not go in a straight line

Usage notes

The passive sense is usually expressed using the middle voice, more rarely in the passive (but ἐτράπην (etrápēn) is used for "to be routed" in Aeschylus, Persians, 1029).

800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.231:
ὅς ῥα τότ’ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίον ἦλθεν. οἱ δ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἰόντες, Ἀτρεΐδης μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετ’ ἔγχος
hós rha tót’ Atreḯdeō Agamémnonos antíon êlthen. hoi d’ hóte dḕ skhedòn êsan ep’ allḗloisin ióntes, Atreḯdēs mèn hámarte, paraì dé hoi etrápet’ énkhos
  • Translation by Buckley
    When these, advancing against each other, were now near, the son of Atreus on his part missed, and his spear was turned aside

There is no clear difference in meaning between the first and second aorists.

Inflection

   Present: τρέπω, τρέπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρέπω τρέπεις τρέπει τρέπετον τρέπετον τρέπομεν τρέπετε τρέπουσῐ(ν)
subjunctive τρέπω τρέπῃς τρέπῃ τρέπητον τρέπητον τρέπωμεν τρέπητε τρέπωσῐ(ν)
optative τρέποιμῐ τρέποις τρέποι τρέποιτον τρεποίτην τρέποιμεν τρέποιτε τρέποιεν
imperative   τρέπε τρεπέτω τρέπετον τρεπέτων   τρέπετε τρεπόντων
middle/
passive 		indicative τρέπομαι τρέπῃ,
τρέπει 		τρέπεται τρέπεσθον τρέπεσθον τρεπόμεθᾰ τρέπεσθε τρέπονται
subjunctive τρέπωμαι τρέπῃ τρέπηται τρέπησθον τρέπησθον τρεπώμεθᾰ τρέπησθε τρέπωνται
optative τρεποίμην τρέποιο τρέποιτο τρέποισθον τρεποίσθην τρεποίμεθᾰ τρέποισθε τρέποιντο
imperative   τρέπου τρεπέσθω τρέπεσθον τρεπέσθων   τρέπεσθε τρεπέσθων
active middle/passive
infinitive τρέπειν τρέπεσθαι
participle m τρέπων τρεπόμενος
f τρέπουσᾰ τρεπομένη
n τρέπον τρεπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔτρεπον, ἐτρεπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρεπον ἔτρεπες ἔτρεπε(ν) ἐτρέπετον ἐτρεπέτην ἐτρέπομεν ἐτρέπετε ἔτρεπον
middle/
passive 		indicative ἐτρεπόμην ἐτρέπου ἐτρέπετο ἐτρέπεσθον ἐτρεπέσθην ἐτρεπόμεθᾰ ἐτρέπεσθε ἐτρέποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τρέψω, τρέψομαι, τραπήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τρέψω τρέψεις τρέψει τρέψετον τρέψετον τρέψομεν τρέψετε τρέψουσῐ(ν)
optative τρέψοιμῐ τρέψοις τρέψοι τρέψοιτον τρεψοίτην τρέψοιμεν τρέψοιτε τρέψοιεν
middle indicative τρέψομαι τρέψῃ,
τρέψει 		τρέψεται τρέψεσθον τρέψεσθον τρεψόμεθᾰ τρέψεσθε τρέψονται
optative τρεψοίμην τρέψοιο τρέψοιτο τρέψοισθον τρεψοίσθην τρεψοίμεθᾰ τρέψοισθε τρέψοιντο
passive indicative τραπήσομαι τραπήσῃ τραπήσεται τραπήσεσθον τραπήσεσθον τραπησόμεθᾰ τραπήσεσθε τραπήσονται
optative τραπησοίμην τραπήσοιο τραπήσοιτο τραπήσοισθον τραπησοίσθην τραπησοίμεθᾰ τραπήσοισθε τραπήσοιντο
active middle passive
infinitive τρέψειν τρέψεσθαι τραπήσεσθαι
participle m τρέψων τρεψόμενος τραπησόμενος
f τρέψουσᾰ τρεψομένη τραπησομένη
n τρέψον τρεψόμενον τραπησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔτρεψᾰ, ἐτρεψᾰ́μην, ἐτρέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρεψᾰ ἔτρεψᾰς ἔτρεψε(ν) ἐτρέψᾰτον ἐτρεψᾰ́την ἐτρέψᾰμεν ἐτρέψᾰτε ἔτρεψᾰν
subjunctive τρέψω τρέψῃς τρέψῃ τρέψητον τρέψητον τρέψωμεν τρέψητε τρέψωσῐ(ν)
optative τρέψαιμῐ τρέψειᾰς,
τρέψαις 		τρέψειε(ν),
τρέψαι 		τρέψαιτον τρεψαίτην τρέψαιμεν τρέψαιτε τρέψειᾰν,
τρέψαιεν
imperative   τρέψον τρεψᾰ́τω τρέψᾰτον τρεψᾰ́των   τρέψᾰτε τρεψᾰ́ντων
middle indicative ἐτρεψᾰ́μην ἐτρέψω ἐτρέψᾰτο ἐτρέψᾰσθον ἐτρεψᾰ́σθην ἐτρεψᾰ́μεθᾰ ἐτρέψᾰσθε ἐτρέψᾰντο
subjunctive τρέψωμαι τρέψῃ τρέψηται τρέψησθον τρέψησθον τρεψώμεθᾰ τρέψησθε τρέψωνται
optative τρεψαίμην τρέψαιο τρέψαιτο τρέψαισθον τρεψαίσθην τρεψαίμεθᾰ τρέψαισθε τρέψαιντο
imperative   τρέψαι τρεψᾰ́σθω τρέψᾰσθον τρεψᾰ́σθων   τρέψᾰσθε τρεψᾰ́σθων
passive indicative ἐτρέφθην ἐτρέφθης ἐτρέφθη ἐτρέφθητον ἐτρεφθήτην ἐτρέφθημεν ἐτρέφθητε ἐτρέφθησᾰν
subjunctive τρεφθῶ τρεφθῇς τρεφθῇ τρεφθῆτον τρεφθῆτον τρεφθῶμεν τρεφθῆτε τρεφθῶσῐ(ν)
optative τρεφθείην τρεφθείης τρεφθείη τρεφθεῖτον,
τρεφθείητον 		τρεφθείτην,
τρεφθειήτην 		τρεφθεῖμεν,
τρεφθείημεν 		τρεφθεῖτε,
τρεφθείητε 		τρεφθεῖεν,
τρεφθείησᾰν
imperative   τρέφθητῐ τρεφθήτω τρέφθητον τρεφθήτων   τρέφθητε τρεφθέντων
active middle passive
infinitive τρέψαι τρέψᾰσθαι τρεφθῆναι
participle m τρέψᾱς τρεψᾰ́μενος τρεφθείς
f τρέψᾱσᾰ τρεψᾰμένη τρεφθεῖσᾰ
n τρέψᾰν τρεψᾰ́μενον τρεφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτράφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐτράφθην ἐτράφθης ἐτράφθη ἐτράφθητον ἐτραφθήτην ἐτράφθημεν ἐτράφθητε ἐτράφθησᾰν
subjunctive τραφθῶ τραφθῇς τραφθῇ τραφθῆτον τραφθῆτον τραφθῶμεν τραφθῆτε τραφθῶσῐ(ν)
optative τραφθείην τραφθείης τραφθείη τραφθεῖτον,
τραφθείητον 		τραφθείτην,
τραφθειήτην 		τραφθεῖμεν,
τραφθείημεν 		τραφθεῖτε,
τραφθείητε 		τραφθεῖεν,
τραφθείησᾰν
imperative   τράφθητῐ τραφθήτω τράφθητον τραφθήτων   τράφθητε τραφθέντων
passive
infinitive τραφθῆναι
participle m τραφθείς
f τραφθεῖσᾰ
n τραφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔτρᾰπον, ἐτρᾰπόμην, ἐτρᾰ́πην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτρᾰπον ἔτρᾰπες ἔτρᾰπε(ν) ἐτρᾰ́πετον ἐτρᾰπέτην ἐτρᾰ́πομεν ἐτρᾰ́πετε ἔτρᾰπον
subjunctive τρᾰ́πω τρᾰ́πῃς τρᾰ́πῃ τρᾰ́πητον τρᾰ́πητον τρᾰ́πωμεν τρᾰ́πητε τρᾰ́πωσῐ(ν)
optative τρᾰ́ποιμῐ τρᾰ́ποις τρᾰ́ποι τρᾰ́ποιτον τρᾰποίτην τρᾰ́ποιμεν τρᾰ́ποιτε τρᾰ́ποιεν
imperative   τρᾰ́πε τρᾰπέτω τρᾰ́πετον τρᾰπέτων   τρᾰ́πετε τρᾰπόντων
middle indicative ἐτρᾰπόμην ἐτρᾰ́που ἐτρᾰ́πετο ἐτρᾰ́πεσθον ἐτρᾰπέσθην ἐτρᾰπόμεθᾰ ἐτρᾰ́πεσθε ἐτρᾰ́ποντο
subjunctive τρᾰ́πωμαι τρᾰ́πῃ τρᾰ́πηται τρᾰ́πησθον τρᾰ́πησθον τρᾰπώμεθᾰ τρᾰ́πησθε τρᾰ́πωνται
optative τρᾰποίμην τρᾰ́ποιο τρᾰ́ποιτο τρᾰ́ποισθον τρᾰποίσθην τρᾰποίμεθᾰ τρᾰ́ποισθε τρᾰ́ποιντο
imperative   τρᾰποῦ τρᾰπέσθω τρᾰ́πεσθον τρᾰπέσθων   τρᾰ́πεσθε τρᾰπέσθων
passive indicative ἐτρᾰ́πην ἐτρᾰ́πης ἐτρᾰ́πη ἐτρᾰ́πητον ἐτρᾰπήτην ἐτρᾰ́πημεν ἐτρᾰ́πητε ἐτρᾰ́πησᾰν
subjunctive τρᾰπῶ τρᾰπῇς τρᾰπῇ τρᾰπῆτον τρᾰπῆτον τρᾰπῶμεν τρᾰπῆτε τρᾰπῶσῐ(ν)
optative τρᾰπείην τρᾰπείης τρᾰπείη τρᾰπεῖτον,
τρᾰπείητον 		τρᾰπείτην,
τρᾰπειήτην 		τρᾰπεῖμεν,
τρᾰπείημεν 		τρᾰπεῖτε,
τρᾰπείητε 		τρᾰπεῖεν,
τρᾰπείησᾰν
imperative   τρᾰ́πηθῐ τρᾰπήτω τρᾰ́πητον τρᾰπήτων   τρᾰ́πητε τρᾰπέντων
active middle passive
infinitive τρᾰπεῖν τρᾰπέσθαι τρᾰπῆναι
participle m τρᾰπών τρᾰπόμενος τρᾰπείς
f τρᾰποῦσᾰ τρᾰπομένη τρᾰπεῖσᾰ
n τρᾰπόν τρᾰπόμενον τρᾰπέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τέτροφᾰ, τέτραμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τέτροφᾰ τέτροφᾰς τέτροφε(ν) τετρόφᾰτον τετρόφᾰτον τετρόφᾰμεν τετρόφᾰτε τετρόφᾱσῐ(ν)
subjunctive τετρόφω τετρόφῃς τετρόφῃ τετρόφητον τετρόφητον τετρόφωμεν τετρόφητε τετρόφωσῐ(ν)
optative τετρόφοιμῐ,
τετροφοίην 		τετρόφοις,
τετροφοίης 		τετρόφοι,
τετροφοίη 		τετρόφοιτον τετροφοίτην τετρόφοιμεν τετρόφοιτε τετρόφοιεν
imperative   τέτροφε τετροφέτω τετρόφετον τετροφέτων   τετρόφετε τετροφόντων
middle/
passive 		indicative τέτραμμαι τέτραψαι τέτραπται τέτραφθον τέτραφθον τετράμμεθᾰ τέτραφθε τετράφᾰται
subjunctive τετραμμένος ὦ τετραμμένος ᾖς τετραμμένος ᾖ τετραμμένω ἦτον τετραμμένω ἦτον τετραμμένοι ὦμεν τετραμμένοι ἦτε τετραμμένοι ὦσῐ(ν)
optative τετραμμένος εἴην τετραμμένος εἴης τετραμμένος εἴη τετραμμένω εἴητον/εἶτον τετραμμένω εἰήτην/εἴτην τετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν τετραμμένοι εἴητε/εἶτε τετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τέτραψο τετράφθω τέτραφθον τετράφθων   τέτραφθε τετράφθων
active middle/passive
infinitive τετροφέναι τετρᾶφθαι
participle m τετροφώς τετραμμένος
f τετροφυῖᾰ τετραμμένη
n τετροφός τετραμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετρόφειν, ἐτετράμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετρόφειν,
ἐτετρόφη 		ἐτετρόφεις,
ἐτετρόφης 		ἐτετρόφει(ν) ἐτετρόφετον ἐτετροφέτην ἐτετρόφεμεν ἐτετρόφετε ἐτετρόφεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτετράμμην ἐτέτραψο ἐτέτραπτο ἐτέτραφθον ἐτετράφθην ἐτετράμμεθᾰ ἐτέτραφθε ἐτετράφᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Related terms

Descendants

→ English:

References

  • Beekes, Robert S. P. (2010) “τρέπω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1503–1504
  • Kloekhorst, Alwin (2008) “terepp-zi / tere/ipp-”, in Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 871–872
  • “τρέπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “τρέπω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “τρέπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • τρέπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • τρέπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “τρέπω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek τρέπω.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtre.po/
  • Hyphenation: τρέ‧πω

Verb

τρέπω • (trépo) (past έτρεψα, passive τρέπομαι)

  1. to divert, convert
    τρέπομαι σε φυγή ― trépomai se fygí ― I flee, run away
    τράπηκε σε φυγή ― trápike se fygí ― S/he fled
    ετράπη εις φυγήν (in ancient fashion) ― etrápi eis fygín ― S/he fled
  2. to turn, veer

Conjugation

τρέπω   τρέπομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg τρέπω τρέψω τρέπομαι τραπώ
2 sg τρέπεις τρέψεις τρέπεσαι τραπείς
3 sg τρέπει τρέψει τρέπεται τραπεί
1 pl τρέπουμε, [‑ομε] τρέψουμε, [‑ομε] τρεπόμαστε τραπούμε
2 pl τρέπετε τρέψετε τρέπεστε, τρεπόσαστε τραπείτε
3 pl τρέπουν(ε) τρέψουν(ε) τρέπονται τραπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έτρεπα έτρεψα τρεπόμουν(α) τράπηκα, [{ετράπην}]1
2 sg έτρεπες έτρεψες τρεπόσουν(α) τράπηκες, [{ετράπης}]
3 sg έτρεπε έτρεψε τρεπόταν(ε) τράπηκε, {ετράπη}
1 pl τρέπαμε τρέψαμε τρεπόμασταν, (‑όμαστε) τραπήκαμε, [{ετράπημεν}]
2 pl τρέπατε τρέψατε τρεπόσασταν, (‑όσαστε) τραπήκατε, [{ετράπητε}]
3 pl έτρεπαν, τρέπαν(ε) έτρεψαν, τρέψαν(ε) τρέπονταν, (τρεπόντουσαν) τράπηκαν, τραπήκαν(ε), {ετράπησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα τρέπω ➤ θα τρέψω ➤ θα τρέπομαι ➤ θα τραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα τρέπεις, … θα τρέψεις, … θα τρέπεσαι, … θα τραπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … τρέψει   έχω, έχεις, … τραπεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … τρέψει   είχα, είχες, … τραπεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … τρέψει   θα έχω, θα έχεις, … τραπεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg τρέπε τρέψε — τρέψου
2 pl τρέπετε τρέψτε τρέπεστε τραπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ τρέποντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας τρέψει ➤ —
Nonfinite form➤ τρέψει τραπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist ἐτράπην from the conjugation of τρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia