The root is ար- (ar-), from Proto-Indo-European *h₂er- (“to fit”), + -ն- (-n-). The aorist stem արար- (arar-) is a reduplication of the same root. Cognate with Ancient Greek ἀραρίσκω (ararískō, “to join, fit together”) (imperfect ἤρᾰρον (ḗraron), perfect ἄραρα (árara); compare արարի (arari, “I did”) and արարայ (araray, “I was done”)) and Avestan 𐬆𐬭𐬆𐬥𐬁𐬬𐬌 (ərənāvi, “he was created”).
առնեմ • (aṙnem)
This word usually forms compounds with its aorist stem արար- (arar-).
| infinitive | առնել (aṙnel) | participle | արարեալ (arareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | արար- (arar-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առնեմ (aṙnem) | առնես (aṙnes) | առնէ (aṙnē) | առնեմք (aṙnemkʻ) | առնէք (aṙnēkʻ) | առնեն (aṙnen) | |
| imperfect | առնէի, առնեի* (aṙnēi, aṙnei*) | առնէիր, առնեիր* (aṙnēir, aṙneir*) | առնէր (aṙnēr) | առնէաք, առնեաք* (aṙnēakʻ, aṙneakʻ*) | առնէիք, առնեիք* (aṙnēikʻ, aṙneikʻ*) | առնէին, առնեին* (aṙnēin, aṙnein*) | |
| aorist | արարի (arari) | արարեր (ararer) | արար (arar) | արարաք (ararakʻ) | արարէք, արարիք (ararēkʻ, ararikʻ) | արարին (ararin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առնիցեմ (aṙnicʻem) | առնիցես (aṙnicʻes) | առնիցէ (aṙnicʻē) | առնիցեմք (aṙnicʻemkʻ) | առնիցէք (aṙnicʻēkʻ) | առնիցեն (aṙnicʻen) | |
| aorist | արարից (araricʻ) | արասցես (arascʻes) | արասցէ (arascʻē) | արասցուք (arascʻukʻ) | արասջիք (arasǰikʻ) | արասցեն (arascʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արա՛ (ará) | — | — | արարէ՛ք (ararḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | արասջի՛ր (arasǰír) | — | — | արասջի՛ք (arasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առներ (mí aṙner) | — | — | մի՛ առնէք (mí aṙnēkʻ) | — | |
| *rare note the aorist stem արար- (arar-) | |||||||
| infinitive | առնել, առնիլ* (aṙnel, aṙnil*) | participle | արարեալ (arareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | արար- (arar-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առնիմ (aṙnim) | առնիս (aṙnis) | առնի (aṙni) | առնիմք (aṙnimkʻ) | առնիք (aṙnikʻ) | առնին (aṙnin) | |
| imperfect | առնէի (aṙnēi) | առնէիր (aṙnēir) | առնէր, առնիւր (aṙnēr, aṙniwr) | առնէաք (aṙnēakʻ) | առնէիք (aṙnēikʻ) | առնէին (aṙnēin) | |
| aorist | արարայ (araray) | արարար (ararar) | արարաւ (araraw) | արարաք (ararakʻ) | արարայք (araraykʻ) | արարան (araran) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առնիցիմ (aṙnicʻim) | առնիցիս (aṙnicʻis) | առնիցի (aṙnicʻi) | առնիցիմք (aṙnicʻimkʻ) | առնիցիք (aṙnicʻikʻ) | առնիցին (aṙnicʻin) | |
| aorist | արարայց (araraycʻ) | արասցիս (arascʻis) | արասցի (arascʻi) | արասցուք (arascʻukʻ) | արասջիք (arasǰikʻ) | արասցին (arascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արարեա՛լ լեր (arareál ler) | — | — | արարեա՛լ լերուք (arareál lerukʻ) | — | |
| cohortative | — | արասջի՛ր (arasǰír) | — | — | արասջի՛ք (arasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առնիր (mí aṙnir) | — | — | մի՛ առնիք (mí aṙnikʻ) | — | |
| *post-classical note the aorist stem արար- (arar-) | |||||||